Mensen zijn vaak geneigd om lastige situaties te omzeilen. Harrie ook. Maar diep van binnen wéét hij, dat het het beste is om dóór je angsten heen te gaan. De koe bij de horens vatten. Volgens de boeken zal een getrotseerde lastige situatie louterend werken en een buitengewoon goede invloed hebben op het zelfvertrouwen.
Omdat het Harrie weleens aan dat laatste ontbreekt, besloot hij de lastige situatie waar hij voor stond bij de ballen te grijpen. Hij ging dus zélf proberen de kraan en keukenboiler te gaan monteren die hij had gekocht. Dat er geen loodgieter bereid was die klus voor Harrie te klaren speelt overigens ook mee. We sterven van de werklozen in dit land, maar voor het monteren van een kraan en keukenboiler komt niemand in dit land zijn bed meer uit.
Harrie zag om twee redenen nogal tegen de klus op. In de eerste plaats is het keukenkastje waarin het allemaal moest gebeuren nogal klein. Maar voor alles heeft Harrie iets met water. Hij heeft een hekel aan lekkages, omdat die zoveel kunnen vernietigen. Maar op de een of andere manier lijkt er altijd iets te lekken in en aan zijn huis.
Eén van die dingen was de keukenkraan. Die zit er nu tien jaar en lekt al even lang. Nu is een kraan vervangen niet zo lastig natuurlijk, maar in dit geval moest dan eerst de boiler worden afgekoppeld. Die boiler heeft Harrie in het verleden tot wanhoop gedreven, omdat die flink wat waterschade veroorzaakte. Dat kwam door een overloopsetje, dat tussen de waterleiding en een boiler zit en dient om condenswater af te voeren. Daarvoor moet een pijpje aan de overloopsetje op de riolering worden aangesloten en op de een of andere manier lukte het niet om dat lekdicht voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk heeft een toevallig aanwezige verwarmingsmonteur het euvel ooit verholpen, waarna Harrie de boiler nooit meer heeft durven beroeren.
Maar nu was Harrie strijdbaar: de kraan ging steeds erger lekken en de boiler was met een inhoud van 20 liter eigenlijk veel te groot en te energievretend. Harrie kocht dus een nieuwe kraan, een nieuwe boiler en een nieuwe overloopset. Op zaterdag om 13.30 uur toog hij ten strijde.
Al vrij snel had ie kortsluiting veroorzaakt. Op de een of andere manier bleek er stroom op de waterleidingen te staan. Hij moest de klus dus zonder elektriciteit gaan klaren. Drie mini-overstromingen verder begon het donker te worden en raakte Harrie in een lichte paniek. Hij zag zich de rest van het weekeinde al zonder water en zonder elektriciteit zitten. Maar plotseling, tegen 16.30 uur, leek alles ineens te goed te zijn aangesloten! Harrie draaide de hoofd-waterkraan open en zag dat alles dicht leek. Hij schakelde de elektriciteit in en voelde geen spanning meer op de leidingen. Met een voldaan gevoel schakelde hij de boiler in en trok de conclusie dat de oude boiler waarschijnlijk ergens defect was geweest en voor het elektriciteitslek had gezorgd.
Toen Harrie de kraan 's avonds wilde gaan gebruiken, bleek het toch niet helemáál vakwerk te zijn geweest wat ie had afgeleverd. In het keukenkastje voelde hij een druppel aan de hoofdleiding hangen. Op de bodem van het kastje was het ook een héél klein beetje vochtig. Verder bleek dat de kraan niet helemaal goed werkte. Harrie had een uittrekkraan gekocht. Als je aan de kop van zo'n kraan trekt, komt er een soort doucheslang tevoorschijn. Daarmee kun je de spoelbak makkelijk schoonmaken. Harrie kreeg die slang met wat moeite wel uit de kraan getrokken, maar daarna ging ie er eigenlijk niet meer in terug.
Harrie besloot een handdoek in het kastje te leggen en ging maar eens op Marktplaats kijken, of daar misschien een loodgieter was die zich niet te goed voelde voor het herplaatsen van de kraan. Hij vond er een stuk of tien bij hem in de buurt, die hij allemaal een mailtje stuurde. Van 3 loodgieters kreeg ie antwoord: de ene wilde alleen spullen monteren die je bij hem moest kopen, de tweede vond het een te kleine klus, maar de derde wilde het wel doen!
Die derde is dinsdagavond geweest en heette ook Harrie. Dat schiep meteen een band. Zijn gereedschap bestond uit een schemerlampje op batterijen, dat ie waarschijnlijk had meegenomen omdat Harrie had verteld dat ie alle materialen in huis had, maar geen bouwlamp had. Harrie 2 dook in het keukenkastje, zette zijn lamp aan en begon toen te vloeken. Er was wel héél weinig ruimte in het kastje vond ie. Nadat Harrie de hoofdkraan had dichtgezet begon Harrie 2 wat dingen los te draaien. Daarna begon ie te zweten, maar hij kon z'n hoofd meteen afvegen aan de handdoek die Harrie had neergelegd om lekkend water direct te kunnen wegvegen.
Harrie 2 vloekte nog wat verder en ging een gereedschapskist uit zijn Opel halen. Hij had een pijpsleutel nodig, maar het bleek dat ie nét niet de goede maat bij zich had. Gelukkig had Harrie die wél, zodat Harrie 2 weer verder kon. Even later begon Harrie 2 ook aan de afvoerleiding te rommelen, waar tot dan geen problemen mee waren. Daarbij vloekte hij nog maar eens, omdat de pijpen niet vastgelijmd bleken te zijn, wat Harrie trouwens een voordeel leek als je er iets aan wilde veranderen.
Daarna trok hij twee afdichtringen stuk en bleef even mistroostig voor zich uit zitten kijken. Hij liep nog een keer naar zijn Opel en kwam terug met een doos vol bochten en stukjes pijp. Maar vervangende ringen had ie niet bij zich en Harrie had ze natuurlijk óók niet. "Ik sluit die boilers ook vaak aan zonder die overloop op de afvoer aan te sluiten hoor", zei Harrie 2. Harrie was lichtelijk verbijsterd door die opmerkingen en zag zijn vertrouwen in Harrie 2 dalen als een broek zonder knopen. Hij herinnerde zich de talrijke overstromingen met de oude boiler nog maar al te goed, die notabene waren veroorzaakt door een overloop die grotendeels goed was aangesloten. Het kon volgens Harrie niet anders dan dat het weglaten van zo'n overloop feitelijk de aanleg van een keukenzwembad tot gevolg zou hebben.
"Ik kan het ook met tape afdichten", riep Harrie 2 ineens. Maar meteen daarna stelde hij vast dat ie ook geen tape bij zich had. "Ik heb die tape wél in huis", zei Harrie. Hij liep naar de schuur, pakte een van de rolletjes die hij had liggen en gaf die aan Harrie 2. Die wikkelde de tape op wat cruciale plaatsen om de afvoerleidingen, sloot alles aan en zei toen dat het klaar was. Harrie geloofde er niks van, maar nadat ie de hoofdkraan weer had opengezet kon ie toch echt vaststellen dat de aan- en afvoerleidingen dicht leken te zijn en dat de doucheslang nu ook redelijk soepel uit de kraan kon worden getrokken.
Harrie 2 gooide zijn spullen in zijn bakken, nam de bak met onderdelen en zijn schemerlamp en liep naar de auto. Harrie pakte de gereedschapskist van Harrie 2, haalde daar zijn eigen pijpsleutel en zijn tape uit en liep achter Harrie 2 aan naar de Opel. Harrie rekende af en vrolijk groetend gingen beiden uiteen.
Het is nu twee dagen later. De doucheslang uit de kraan gaat echt een stuk soepeler dan toen Harrie het had gemonteerd. En volgens Harrie lekt het ook minder dan voor de komst van Harrie 2.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten