Harrie wil meer aandacht gaan besteden aan de dingen waar het in het leven écht om gaat. Niet meer hoppen van de ene naar de andere versterker dus, of maar weer eens een paar nieuwe luidsprekers kopen, gewoon om ze eens te kunnen beluisteren.
Vanuit die gedachte heeft ie onder meer besloten om meer aandacht aan het eten te gaan besteden. Nu heeft een goeie kok natuurlijk goed gereedschap nodig en dus heeft ie een paar échte keukenmessen gekocht, van Sabatier. Daarmee kon ie natuurlijk niet op glazen snijplanken gaan snijden, zoals ie met zijn oude knakenmessen wél deed. Daar worden die messen hartstikke bot van. En op houten planken wilde Harrie ook niet snijden. Die gaan vezelen en Harrie wil die vezels niet eten.
Harrie toog daarom naar Marskramer, om daar een paar snijplankjes van kunststof te gaan kopen. Maar tussen de snijplanken van glas, hout en kunststof lag ook een prachtig plankje van bamboe. Een mooi natuurproduct, bamboe! Keihard, groeit als kool en dus vast milieuvriendelijker dan kunststof. Bovendien zou elke woninginrichter Harrie natuurlijk met zo’n plankje gaan prijzen. Dinie had immers net de tuin vol met allerlei bamboesoorten gezet. Harrie zag het plankje in gedachten al op het aanrecht van zijn keuken liggen, de keuken die aan de bamboetuin grenst. Zo zou Harrie iedere woningsnob even subtiel laten merken hoe je dat doet, ‘je woning uitbreiden naar je tuin’, zoals Harrie ze altijd in woonprogramma’s hoort wauwelen.
Hij pakte het plankje en liep ermee naar de kassa. Hij wilde het plankje aan het kassameisje geven, maar toen kwam er een ander meisje aangelopen. Zij was vlakbij de toonbank, toen ze moest niezen. Ze hield daarbij keurig haar beide handen voor de mond en veegde die aan haar schort af. Daarna pakte ze het plankje van Harrie aan. Harrie gaf haar 5 euro en kreeg er 1 terug.
Terwijl hij de euro terug in zijn portemonnee stopte, vroeg het meisje aan haar collega:
“Moet ik nu met dit flesje doen?” Ze wees daarbij op een klein flesje, waarin een kleurloze vloeistof zat en die voorzien was van een spraydop.
“Ja”, antwoordde de collega.
Daarop pakte het meisje het flesje, sproeide wat vloeistof op een hand en begon toen haar handen te wrijven, alsof ze ze aan het wassen was.
Harrie kon het niet laten om even te vragen waarom het meisje deed wat ze deed.
“Oh”, zei het meisje, “dat is een instructie van het hoofdkantoor in verband met de Mexicaanse griep. Na elke klant moeten we onze handen schoonmaken om de kans kleiner te maken dat we virussen overbrengen.”
Het tekent Harries groei dat ie de winkel kon verlaten zonder de dames een zinvol advies te geven.
3 opmerkingen:
Heeft Harry zich wel gerealiseerd dat het winkelmeisje , voordat ze Harry hielp, nieste en haar handen slechts afveegde aan haar schort? Zij had eigenlijk voordat zij Harry ging helpen haar handen met de vloeistof uit het flesje moeten reinigen.
Ik hoop dat joe verschoond blijft van de Mexicaanse griep. Het vervelende is wel dat joe hedenochtend met koffiedrienken redelijk dicht in mijn buurt was. Waarschijnlijk kunnen wij het best preventief een weekje vrijaf nemen op kosten van de baas, opdat het eventuele virus niet verder verspreid wordt in de herberg!!
Dat was dus de gratis tip die Harrie aan het kassameisje had willen geven. Hij was eigenlijk verbijsterd over het niezen in eigen schort zonder verdere actie, terwijl heur handen blijkbaar wél voor reiniging in aanmerking kwamen nadat ze Harries briefje van 5 had aangenomen. Alsof Harrie een viespeuk is....
Joe hebt gelijk over dat preventief vrij nemen, temeer daar één van onze directe collega's een zieke dochter met Mexicaanse griep blijkt te hebben. Laten we gezamenlijk een week op kosten van de baas thuis blijven en deze herberg voor verder onheil behoeden!
Dit stuk doet me denken aan van die woon-tv-goeroes... Ik zou me niet teveel van die lui aantrekken. Laatst hoorde ik namelijk hoe dat werkt. Neem nu de stylist van het programma Tuinruimers: Romeo. Zogenaamde hippe gast die jou verteld wat design-verantwoord is. Uhuh, Romeo is helemaal geen stylist. Neehee. Het programma zocht een goedkope kracht die dat soort tips kon presenteren. De boekhouder bleek de ideale kandidaat. Dus zo geschiedde, de boekhouder, Romeo, werd een beetje leuk aangekleed en tadaaa werd stylist...
Een reactie posten