Eerlijk

Harrie was nogal gespannen en heeft daarom vanmiddag een film gekeken. Een lekker ontspannende film, met actie, ongeloofwaardige situaties en natuurlijk veel doden.

In de film is een man nét met zijn depressieve vrouw aangekomen in het buitenhuis dat de man van zijn vader heeft geërfd. Ze krijgen ruzie, hij rent weg (met een jachtgeweer) en dan schiet hij een agent dood die een vrouw wil vermoorden.

Wat later zit de man lekker buiten te praten met de vrouw die hij redde. De vrouw begrijpt de woorden van de man niet en zegt dat hij duidelijke taal moet gebruiken. Op de avond die volgt zit de man op een steiger bij het meertje naast zijn huisje. De geredde vrouw komt eraan, kleedt zich uit, duikt in het water en komt dan bij de man zitten. Die is verbouwereerd en zegt iets als "zo zo". Daarop zegt de vrouw: "Zie je wel dat je duidelijk kunt zijn?" Twee minuten later jankt de man zijn klamme dop in de vrouw.

Toen de film was afgelopen (de vrouw bleek trouwens een bedriegster en werd ook doodgeschoten, de depressie van zijn vrouw was ineens over) ging Harrie thee zetten. Terwijl hij het water opgoot zag hij de parallel tussen de film en een interview dat ie vanmorgen op de radio hoorde. Het was een interview met een inwoner van een stad (in India of Pakistan, zoiets), die vertelde dat het steeds voller werd in 'zijn' stad en dat het logisch was dat dat leidde tot steeds meer geweld en moorden.

Mochten wij Nederlanders dingen ook maar eerlijk en eenvoudig zeggen zoals ze zijn. Dan konden we gewoon zeggen dat het hier te vol is. En dat het toch een stuk prettiger leven zou zijn in dit land als er een paar miljoen mensen zouden verdwijnen. Maar eerlijk zijn wordt hier niet erg op prijs gesteld. We mogen zeggen dat het drúk is, maar vól?

De film heeft Harrie weer eens laten zien wat er gebeurt als je eerlijk bent. Als die man er net als onze politici omheen was blijven draaien, had ie de sloot van de vrouw nooit mogen beroeren.