Harrie kent diverse voorbeelden van mannen die in hun jeugd een impopulair uiterlijk hadden. Meestal werd dit veroorzaakt door uiterlijkheden die afweken van de standaard, een standaard die door de jeugdige medemens meedogenloos werd gehanteerd bij het uitzoeken van een partner.
Bij Harrie viel het in die tijd aan de buitenkant allemaal nog wel mee. Hij had de grootste beschadigingen aan de binnenzijde. Met meewaren keek hij naar de minder gelukkigen qua uiterlijk, die overigens meestal toch aan een vrij aardige vrouw kwamen.
Maar nu is Harrie hard op weg naar de 50 en hij kan niet anders dan toegeven dat hij in visueel opzicht zijn beste tijd al láng heeft gehad. De toename van zijn buik en onderkin is recht evenredig met de afname van zijn hoeveelheid hoofdhaar. En als hij die probleemgevallen uit zijn jeugd nu ziet, dan blijkt dat hun afwijkende gelaatskenmerken van toen hen nu juist een heel interessant vóórkomen geven.
Toch is Harrie nu zo ver dat zijn lichamelijk verval hem geen slapeloze nachten bezorgt. De reden daarvoor is vooral dat hij merkt dat bij hém nu juist het tijdstip is aangebroken waarop het er van bínnen beter uit gaat zien. Af en toe heeft hij zelfs het idee dat hij het leven doorgrondt (met meestal een dip tijdens of na de vakantie).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten