Dinies zus kwam met haar dochters eten en de bedoeling was om in de tuin wat te gaan bakken en grillen. Dinie had net de eerste stukjes gegrilde kipfilet op tafel gezet toen ze een klap hoorden. Hij kwam uit de richting van de N270, de snelweg die op een meter of 75 achter Harries huis ligt en die in de volksmond beter bekend is als de Helmondweg. Een paar jaar geleden had-ie uit dezelfde richting ook zo'n klap gehoord en toen waren 3 Polen met hun auto over kop geslagen. Die kwamen toen met de schrik vrij, zodat Harrie dacht dat het nu ook wel mee zou vallen.
Maar een minuut of tien later hoorde hij de sirenes van allerlei hulpdiensten. Een ziekenauto zat erbij, twee politie-auto's waarschijnlijk en zo te horen was de brandweer er ook bij. Vrij snel daarna kwamen de eerste ooggetuigeverslagen van wat ramptoeristen uit de buurt. Voor hen is het in dit soort gevallen een zegen dat de snelweg alleen door een mislukte geluidswal van een meter of drie hoog wordt gescheiden van het grasveld achter hun huizen. De boodschap was dit keer nogal luguber. Over tientallen meters verspreid lag er troep over de snelweg. Ergens lag er een motor in de berm. De man die die motor bestuurde zat rechtop in de ambulance. Er had een vrouw bij hem achterop gezeten die nog op de snelweg lag en over die vrouw was een wit laken gelegd.
Harrie moest meteen weer aan Pauline denken, een van de beste vriendinnen die hij ooit heeft gehad, een 100% goed mens. In de ochtend van 21 augustus 2006 vertrok ze naar haar werk. Maar daar kwam ze nooit aan en ook kwam ze nooit meer thuis bij haar man en twee kleine kinderen, omdat een Belg haar doodreed. Harrie herinnerde zich meteen weer het verdriet dat alle bekenden van Pauline destijds hadden.
Maar hij moest vóór alles weer denken aan haar ouders. Voor elke ouder is het grootste schrikbeeld dat hun kind vóór hen dood gaat. Voor twee mensen was dat schrikbeeld nu werkelijkheid geworden, maar het absurde was dat zij dat nog niet wisten, maar de mensen bij Harrie in de buurt wél. Harries eetlust was er meteen mee verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten