Kunststof kozijnen

Harrie doet het echt niet met opzet, maar het gaat eigenlijk vanzelf. Als 'ze' zeggen dat iets zus of zo moet, dan neemt-ie eigenlijk meteen aan dat het zus of zo dus juist waarschijnlijk helemaal niet moet en doet-ie eigenlijk als vanzelf iets heel anders. Waar dat vandaan komt weet-ie zelf niet, maar hij heeft het al heel lang, dus het zal wel in zijn jeugd begonnen zijn.

Toen had je in elk geval Joris Driepinter, van wie je elke dag drie glazen melk moest drinken. Dat was gezond, want melk was goed voor je botten en je werd er groot en sterk van. Maar Harrie vond melk helemaal niet lekker, dus die Joris Driepinter vond-ie eigenlijk maar een vervelende bemoeial, die je trouwens ook elke dag weer hoorde, op de radio waarschijnlijk, want televisie was nog niet zoals nu.

Later leerde Harrie dat Joris Driepinter er eigenlijk door de overheid op uit was gestuurd om een hele andere reden dan om alle kindjes in Nederland groot en sterk te maken. Er was gewoon veel teveel melk in Nederland en die moest op. Boeren wisten in die tijd blijkbaar al dat je meer melk verkoopt met leugens dan met de waarheid en de voorgangers van het CDA hadden het in die tijd ook al voor het zeggen, dus zo zal die campagne begonnen zijn. Later bleek dat nogal wat kinderen allergisch zijn voor melk en dat degenen die het wél naar binnen krijgen er dik van worden, maar dat waren de portemonnees van die boeren toen inmiddels ook.

Feit is dus dat Harrie niet zomaar alles gelooft wat ze zeggen. Zo gelooft hij dus helemaal niet dat sport gezond is. In een paar weken tijd heeft één sportende collega een doodsmak gemaakt bij het wielrennen, kreeg een andere ontstoken ogen in het zwembad en scheurde nummer drie zijn enkelbanden bij een potje voetbal, dus kom bij hem niet aan dat sport gezond is.

Harrie is er juist van overtuigd dat het verstandig is om het lijf spaarzaam te gebruiken. Een mens is eigenlijk een hele complexe machine, net als een moderne auto. Met zo'n machine moet je voorzichtig omgaan. Auto's die je steeds weer op de toppen van hun kunnen gebruikt kunnen eerder naar de sloop dan auto's die je rustig berijdt. Tuurlijk, af en toe moet je er een ritje mee maken, maar met mate. En zéker niet over zijn toeren jagen, maar gewoon kalm aan berijden.

Met deze theorie als achtergrond probeert Harrie zoveel mogelijk te vermijden dat hij gaat zweten. Om dat vol te houden moet je af en toe wel investeren en daarom heeft hij een paar jaar geleden kunststof kozijnen laten plaatsen aan de achterkant van zijn huis. Als je geen grootverdiener bent en geen schilder kunt betalen sta je anders toch elke paar jaar weer op de ladder om zélf het schilderwerk bij te houden. En schilderen, dat doe je als het een beetje mooi weer is, niet als het koud is of regent, maar het liefst met een beetje een zonnetje. Maar zonnetje plus inspanning is zweten en dan ben je weer terug bij af.

Harrie was dus blij met zijn kunststof kozijnen, ook al wist hij dat die óók niet helemaal onderhoudsvrij zijn. Eens per jaar moet je ze met een sopje schoonmaken, maar dat is wel te doen. Wat erger is is dat je ze eens in de zoveel jaren met een of andere soort was moet behandelen. Doe je dat niet, dan worden ze dof. Bovendien krijg je het vuil dat er op komt er na een paar jaar niet meer met een sopje af.

Dat van die was, dat wist Harrie van een oud-collega uit Schiedam, die zijn kunststof kozijnen eens in de drie jaar met autowas behandelde. Maar die man ligt nu alweer een jaar of zes onder de groene zoden nadat-ie een hartstilstand kreeg en dat was op een leeftijd die niet veel hoger was dan die van Harrie nu, dus Harrie heeft het zo lang mogelijk uitgesteld.

Maar gisteren heeft-ie het dan toch gedaan en is-ie het dak opgegaan. Hij dacht het noodlot voor te zijn door dat 's ochtends te doen, maar het mocht niet baten: al bij het weghalen van het ergste vuil met een sopje voelde hij dat het zweten zou worden. De hitte van de dakpannen waar hij op stond had hetzelfde effect op zijn voeten met schoenen als een Turks zandstrand in het midden van juli op voeten zonder. En dus werd het niet alleen zweten, maar zelfs flink zweten.

Na een uurtje was-ie klaar, helemaal draaierig en kreeg-ie hoofdpijn. Daarna is-ie op een stoel in de schaduw gaan zitten, met zijn hoofd op een handdoek op tafel. Zo heeft-ie 10 minuten moeten recupereren, terwijl-ie zweetdruppeltjes via zijn kin op de grond zag vallen. Zoiets kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn, zodat-ie Willie alvast heeft verteld dat die over een jaar of drie dit klusje van zijn vader -tegen vergoeding- mag overnemen.