De afgelopen kerst is officieel tot Witte Kerst verklaard. Bij Harrie in de straat was het vooral een Grijze Kerst of een Blubberige Kerst, maar eerlijk is eerlijk: er lag zo her en der wel degelijk nog wat origineel witte sneeuw.
In 1981 was de vorige officiële Witte Kerst (wie bepaalt dat trouwens wanneer kerst Witte Kerst mag heten? Is daar een clubje voor?). Toen was Harrie 20 en met hele andere dingen bezig. Voor zijn gevoel was dit dus wel zo'n beetje de eerste Witte Kerst. Omdat iedereen altijd zo hoopt op een Witte Kerst en hij zich dus eigenlijk gewoon Witte-Kerst-Maagd voelde, was ie reuze benieuwd om te ondervinden wat zo'n Witte Kerst nou zo anders maakt dan een Gewone Kerst.
Als ie terugkijkt en eerlijk is, viel het hem een beetje tegen. Het was wel gladder dan andere kersten, omdat de gemeente Nuenen niet strooit buiten de drukkere wegen. Nou was er toch best veel sneeuw gevallen in de dagen voor kerst en samen met de ijzelige motregen die daarna was gekomen was Harries wijk in een soort ijsbaan veranderd. Omdat Elvis toch een paar keer per dag naar buiten moet heeft Harrie dat volop mogen beleven. Zelfs Elvis gleed regelmatig uit, zo glad was het.
Verder rook hij op de ochtend van tweede kerstdag een geur van fondue en gourmet in de straat. Dat had ie op de avond van eerste kerstdag ook al geroken, maar dat was niet zo bijzonder. Misschien kwam het doordat het een beetje heiig was, dat die vette etenslucht onder die laaghangende bewolking bleef hangen en zo de geur van de kerstdis wat verlengde?
Witte Kerst bleek er ook niet voor te zorgen dat Harrie eindelijk ook eens zo copieus at als andere gezinnen tijdens kerst. Op eerste kerstdag eet ie al jaren alleen maar ongezonde hapjes, omdat Willie dan jarig is en het bezoek ook gevoerd moet worden. Dat is dan natuurlijk niet met opgevulde kalkoen of varkenshaas in cranberrysaus, maar met opgewaardeerde borrelgarnituur.
En op tweede kerstdag at ie dit jaar bij McDonalds, wat natuurlijk een dermate groot dieptepunt is dat het vanaf nu nooit meer slechter kan. Daar was trouwens wel een reden voor, want Dinie had kaartjes besteld voor een optreden van Najib Amhali in Amsterdam. De bedoeling was om eerst in Amsterdam te gaan eten, maar het optreden bleek in de Heineken Music Hall te zijn. Die staat in Amsterdam-Zuidoost, zodat het nogal een gedoe is om in Amsterdam te gaan eten. En als je in Amsterdam-Zuidoost wilt eten, dan is de keuze niet veel groter dan McDonalds, Kentucky Fried Chicken of Burger King.
Was het optreden van Najib dan van een dusdanig niveau dat je kon zeggen: "Ja, dít maakt een Witte Kerst zo anders dan een Gewone Kerst?". Nee. De voorstelling bleek The best of Najib te heten. Harrie dacht dat die titel meteen de eerste grap zou zijn, maar het bleek inderdaad een herhaling te zijn van grappen die hij in eerdere shows al had gemaakt. Goede grappen, daar niet van en de Van Geffen's hebben zich rotgelachen, maar eigenlijk kan het natuurlijk niet: een cabaretier die oude grappen gaat herhalen.
Harrie moet dus vaststellen dat hij weinig verschillen zag tussen een gewone en een witte kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten