zaterdag 19 december 2009
Iets
Bestaat God? Harrie denkt van niet, maar hij gelooft wel dat er Iets is. Dat geloof is ontstaan doordat bepaalde dingen in zijn leven steeds weer terugkeren, alsof Iets ze stuurt. Met één van die dingen werd Harrie gisteren weer geconfronteerd: de factor Tijd. Harrie merkt steeds weer dat Iets bepaalt dat voor sommige handelingen een bepaalde tijd nodig is.
Mooi voorbeeld is als ie samen met de kinderen een mooie film zit te kijken en dan even snel wat te drinken voor ze wil pakken. De film stopzetten is soms geen optie, zodat Harrie dan probeert tijdwinst te boeken door bijvoorbeeld twee glazen vanuit twee verschillende flessen te vullen.
Dat gaat bijna nooit goed. Soms stroomt het ene glas al over, als het andere pas half vol is. Vaak ook giet hij de inhoud van één der flessen in de keukenla, omdat ie teveel naar de andere fles kijkt. Het eindigt er dan mee dat Harrie aan de slag moet met een keukendoekje, om de plakkerige rotzooi op te ruimen. En aan het eind van de catering-ronde kan ie dan vaststellen dat als ie gewoon rustig aan had gedaan en glas voor glas had ingeschonken, hij twee keer zo snel klaar was geweest als wanneer hij probeert tijd te besparen.
Gisteren wees Iets hem opnieuw terecht. Harrie had haardhout besteld. Dat wordt door een mannetje met een vrachtwagen voor Harries carport gestort. Harrie moet het daarna netjes onder carport opstapelen. Harrie heeft sowieso een hekel aan dat karwei. Het is dom en redelijk zwaar werk. Het hout ligt weliswaar maar een paar meter van de plek waar het moet komen, maar hij heeft eens geteld en kwam op 200 keer dat ie moest lopen, bukken, 4 zware houtblokken beetpakken, zich oprichten, teruglopen en opstapelen. Hij is er meestal een uur of twee mee bezig en zit daarna behoorlijk stuk.
Gisteren leek het geluk hem toe te lachen. Willie was al om half een thuis en Harrie had hem gevraagd of ie mee wilde helpen. Als Willie de blokken nou naar Harrie toe gooide, dan hoefde Harrie alleen maar te stapelen. Willie wilde dat best doen en begon vol jeugdige energie met de blokken te gooien, waarvan de meesten Harrie misten.
Harrie hoefde zich eigenlijk alleen maar bezig te houden met de stabiliteit van de houtstapel, wat nog niet zo eenvoudig is. Aan de linkerzijde heeft de houtstapel namelijk helemaal geen steun en aan de rechterzijde loopt de waterafvoerpijp van het platdak van Harries schuur. Eén keer heeft Harrie die pijp als steun gebruikt, waarna de pijp vervaarlijk begon door te buigen. Feitelijk moet Harrie dus een houtstapel bouwen die alleen aan de achterzijde daadwerkelijk steun heeft.
Harrie merkte al snel dat het met Willies hulp een stuk sneller ging dan anders. In een mum van tijd had ie al een stapel gemaakt die tot buikhoogte reikte. Op dat moment hoorde hij echter wat gekraak, wat Harrie herkende als teken dat de houtstapel in beweging was. Toen hij keek, zag hij dat een paar houtblokken op scheenbeenhoogte te zwaar tegen de regenpijp leunden. Met wat gerichte trappen probeerde Harrie de houtblokken wat naar binnen te trappen, er angstvallig voor zorgend om de stapel niet ineen te laten storten.
Hoewel het niet veel leek te helpen, besloot Harrie gewoon verder te gaan met stapelen. Na een paar minuten hoorde hij echter opnieuw gekraak. Harrie schopte daarom nogmaals tegen de houtblokken, maar omdat zijn trap deze keer precisie miste, schopte hij een gat in de regenpijp.
Willie kon er wel om lachen, maar Harrie niet. Nu moest ie de houtstapel dus afbreken om de regenpijp te vervangen en daar had ie weinig zin in, zeker niet in deze kou. Harrie herinnerde zich dat hij nog een stuk regenpijp had liggen en ook een potje lijm voor hard pvc had staan. Hij zaagde daarom een stuk van de pijp af, zaagde dat stuk in de lente open en wilde dat om de bestaande buis heen plakken. Dat had ie echte loodgieters ook weleens zien doen. De lijm kon ie helaas niet vinden.
Harrie moest dus in de auto en naar Praxis. Daar zag ie dat de lijm niet onder de 5 graden Celsius kon worden gebruikt. Aan dat detail heeft hij verder geen aandacht besteed. Eenmaal thuis heeft ie het stuk pijp met lijm ingesmeerd en om de kapotte afvoerpijp geplakt. Daarna kon ie weer verder met stapelen. Precies twee uur nadat hij en Willie ermee begonnen was ie klaar. Net zo snel als anders.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten