Harrie komt niet vaak in de kerk, maar vorig weekeinde zat ie er twee keer. Op zaterdag in Nuenen, bij de uitvaart van Sonja. En op zondag in Deurne, in de kapel van Hotel Willibrordhaeghe. Vroeger hoorde die kapel bij een klooster, nu is hij een onderdeel van wat de uitbater een 'conferentiehotel' noemt.
Harrie was er samen met Dinie, omdat Gerard van Maasakkers er optrad. Achteraf bleek het optreden trouwens anders te verlopen dan Harrie had verwacht. Kern van het optreden was namelijk de viering van het tienjarig bestaan van Wereldmuziekkoor Makandra. Gerard van Maasakkers was als gast uitgenodigd. Harrie nam aan dat het koor hem zou begeleiden. In werkelijkheid zong het koor zelf 2 keer 25 minuten zonder Gerard en aan het eind van de middag zong Gerard dan nog een half uur zonder koor. En ook zonder zijn Vaste Mannen trouwens. Zijn enige gezelschap was zijn gitaar.
Het was dus veel minder Gerard dan Dinie en Harrie hadden verwacht en gehoopt, maar toch was het de moeite waard. Het was namelijk best bijzonder om hem eens helemaal alleen te horen. Bovendien was de lokatie heel apart. Je ziet een artiest van klasse niet dikwijls in een kapel optreden.
Gerard had het bijzondere van de lokatie vast ook ingezien en mee laten spelen bij de keuze van de liedjes die hij zong. Zo zong hij 'Bennie', over een homofiele jongen. Verder zong hij nog een nieuw nummer, waarin hij zich rechtstreeks tot Onze Lieve Heer richt en hem vertelt: "Lieven Heer, ik vuul 't niet meer".
Vloeken in de kerk was het niet. Dat zou een aimabel mens als Gerard van Maasakkers niet gauw doen. Maar de boodschap die hij met deze liedjes op die plek verkondigde was voor iedereen duidelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten