Harrie houdt van allerlei soorten muziek, als die maar een ziel heeft. Wat dat betreft is het wel vreemd dat ie niet van originele Spaanse muziek houdt. Daarin wordt de gitaar altijd op passievolle wijze bespeeld. Verder heeft ie nog nooit een Spaans lied gehoord waarin het woord 'corazon' ontbreekt. En toch vindt ie er geen moer aan.
Begrijpelijker is wel dat Harrie niet van R&B houdt. Alleen aan de naam heeft ie al een hekel. Vroeger, toen Harrie nog haar op zijn hoofd had, had je rhytm and blues als muziekstroming. Dat werd toen ook weleens afgekort als R&B, maar was toch vooral rhytm and blues. Mooie, uptempo muziek, die duidelijk op jazz was gebaseerd. Gaandeweg kwamen er blues- en gospelinvloeden bij, maar het was en bleef een swingend geheel.
Een aantal jaren geleden hoorde Harrie de kreet R&B ineens steeds weer gebruiken. Omdat ie dan nooit de muziek hoorde die erbij hoorde, besteedde hij er verder weinig aandacht aan. Tot ie er op een gegeven moment achter kwam dat er een nieuwe muzieksoort was ontstaan die (om het overzichtelijk te houden waarschijnlijk) óók R&B werd genoemd.
Deze neo-R&B heeft weinig met het origineel te maken. Goed, het is ook muziek. En ja, het zijn ook vooral donkere mensen die deze muziek maken. Maar verdere overeenkomsten zijn er niet. De moderne R&B wordt gekenmerkt door een volledig ontbreken van ziel en passie. Neo-R&B wordt niet zelden ten gehore gebracht door groepjes gelikt geklede en zielig kijkende negers, die elkaar in geliktheid en treurigheid proberen af te troeven. Harrie ziet er echter vooral nog-niet-uit-de-kast-heaumeaux in, die slaap en nervositeit opwekkende samenzang bedrijven in plaats van herenliefde.
Deze week zat Willie naar weer zo'n echt modern R&B-nummer te kijken op TMF.
"Vind jij dat nou echt mooie muziek?", vroeg Harrie aan hem.
Willie, die nog steeds als droomwens heeft om neger te worden antwoordde daarop:
"Nee man, dit is echt waardeloos. Bén je eindelijk neger, ga je dít soort muziek maken."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten