zaterdag 24 oktober 2009

Helder


Harrie heeft weleens de indruk dat hij de enige is die begrijpt waarom Pim Fortuyn en Geert Wilders zo populair konden worden. Hun boodschap was/is misschien niet altijd even fijnbesnaard, maar de gewone man begreep hem in elk geval. Harrie is ervan overtuigd dat je zielen wint als mensen snappen wat je zegt.

Toch verschuilt de gemiddelde politicus zich nog altijd achter moderne en nietszeggende kreten, standaard gewauwel, dikdoenerij in het Engels omdat dat interessanter staat dan in het Nederlands, gedraai om de hete brij en verdachtmakingen. Dat snapt Jan met de pet niet. Vroeger gaf dat niet. De gewone man was geleerd respect te hebben voor gezag en accepteerde de woorden die hij niet begreep dus maar.

Maar tijden veranderen. Door de uitbreiding van media-aandacht en de entree van internet kan bijna iedereen wel zo ongeveer achterhalen wat politici nu eigenlijk doen en voor elkaar krijgen. Daardoor wordt steeds vaker pijnlijk duidelijk dat de gemiddelde politicus vooral het eigen belang (lees: portemonnee) een warm hart toedraagt.

Meestal gaan politici uiterst geniepig te werk teneinde een ander de schuld te geven voor de zoveelste mislukking. Dat dat ook anders kan merkte Harrie deze week. Het speelde in Tilburg. Daar is het onrustig sinds de ex-chauffeur van Pim Fortuyn (Hans Smolders) in de gemeenteraad zit. Pim is dood, maar zijn lijkt in Smolders een beetje verder te leven. Dat is natuurlijk bedreigend voor burgemeester en wethouders van Tilburg en voor de andere gemeenteraadsleden. Die proberen dan ook al jarenlang van alles om Smolders weg te krijgen.

Maar nu ligt burgemeester Vreeman van Tilburg zélf onder vuur. Hij wist dat de verbouwing van een theater veel duurder zou worden dan was geschat, maar die informatie hield ie even lekker voor zichzelf. Toen de gemeenteraad daar achter kwam, vonden ze met z'n allen (op Vreeman's vrinden uit de eigen partij na) dat dat toch echt te ver ging en werd zijn vertrek geëist.

Van wat daarna gebeurde is zelfs Harrie geschrokken. Vreeman gaf niet gewoon toe dat ie had gelogen en dat ie fout was geweest, nee, hij sloeg terug met de opmerking dat ie niks had verteld omdat Smolders in een ánder traject corrupt was geweest. En als hij, Vreeman, nu als burgemeester óók nog eens had verteld dat die verbouwing zoveel duurder zou worden, sja, dan zou het natuurlijk crisis worden in het gemeentebestuur.

Het was eigenlijk een unieke situatie: een politicus die zich zó in het nauw gedreven voelt dat ie in het openbaar hele rare sprongen gaat maken. Harrie hoopt dat het een nieuwe gewoonte gaat worden.

Geen opmerkingen: