zaterdag 10 oktober 2009
30
Iedereen denkt dat ie weet wat de meest interessante website is. Harrie weet het écht: www.allmusic.com. Daar staan wel zo'n beetje alle feiten die een muziekliefhebber over zijn of haar favoriete artiesten wil weten. Er staan trouwens ook meningen, maar daar komt Harrie later nog wel even op.
Harrie keek vorige week weer even op die site, omdat het gerucht ging dat Yello 30 jaar bestond en een nieuwe plaat zou uitbrengen. In eerste instantie was dat natuurlijk wel schrikken, 30 jaar. Dan moest 1979 het jaar van de start zijn geweest. Harrie voelde zich ineens weer even erg oud.
Maar het bleek te kloppen. I.T. splash was het eerste nummer dat Harrie van Yello hoorde en dat stamt volgens AllMusic inderdaad uit 1979. De eerste elpee, Solid pleasure, dateert van 1980. Het was de post-punk-tijd, de tijd waarin een paar vernieuwende platenlabels zich presenteerden met muziek die nu nog steeds menigeen in verwarring zou brengen.
Je had bijvoorbeeld de labels AtaTak en ZICKZACK uit Duitsland, met groepen als Siluetes 61, Der Plan, Pyrolator en A Certain Frank. Of Les Disques du Crépuscule uit België, met Tuxedomoon, Richard Jobson of Wim Mertens. Maar bovenal was er Ralph Records uit Amerika met The Residents, Fred Frith, MX-80 Sound, Renaldo & The Loaf en.... Yello.
Van al die avantgardistische groepen uit dit rijtje is Yello eigenlijk de enige die echt commercieel succesvol werd. Bij Yello was dat eigenlijk al snel het geval. De tweede elpee werd nog op Ralph Records uitgebracht en daarna stapten ze over naar een grote platenmaatschappij.
Meestal is dat voor artiesten het moment waarop de kwaliteit van de producten omgekeerd evenredig wordt met de opbrengst ervan. Maar het bijzondere van Yello -als Harrie die 30 jaren even evalueert- is nou juist dat ze ook op dit onderdeel afwijken. De muziek van Yello is duidelijk met de tijd meegegaan en over het algemeen genomen met de jaren beter geworden.
Daar denken ze bij AllMusic trouwens anders over. Als u ze daar moet geloven is Stella het beste album van Yello en behoren Flag, Baby, Zebra en Pocket universe tot de miskleunen. Harrie zei het aan het begin van dit stuk al: AllMusic heeft feiten en meningen. Die laatste kunt u daar beter niet halen. Daarvoor kunt u beter gewoon Harrie even raadplegen.
Om dat laatste toch zoveel mogelijk te voorkomen, wil Harrie hier alvast verklappen dat er inderdaad een nieuw album is(Touch Yello) en dat het niet echt de moeite waard is. Alle nummers lijken al eerder te zijn gedaan. Voor sommige geldt dat letterlijk: Bostich (reflected) is een volkomen overbodige remake van het nummer waarmee Yello 29 jaar geleden furore maakte op de eerste elpee. In de meeste andere nummers zitten óók weinig verrassingen.
De muziek verrast deze keer dus niet en Harrie heeft besloten zichzelf dit keer ook in zakelijk opzicht niet te laten verrassen, zoals ie met Pocket universe wél heeft gedaan. Dat is eigenlijk het enige Yello-album dat ie niet op elpee heeft. De goedkoopste aanbieder van dat album op internet vraagt momenteel 165 euro voor een gebruikt exemplaar. Daarom heeft Harrie -met eurotekens in de ogen- drie exemplaren van Touch Yello op vinyl besteld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten