"Johan Cruijff". Meer zei Hij niet vanuit Zijn auto. "Johan Cruijff". En de poorten van de Arena weken uiteen als de Rode Zee voor Mozes. Harrie vraagt zich af hoe de bediener van de slagbomen wist dat Hij het echt was en niet bijvoorbeeld Vigo Waas.
Volgens de geruchten waren alle mensen die vorige week bij Ajax' ledenraadvergadering waren verrast, verbijsterd, opgetogen, of een combinatie van alledrie toen Hij ineens binnenkwam. Niemand had het verwacht. Hij zelf ook niet, las Harrie later.
Daar heeft Harrie nog lang over liggen woelen in bed. Hoezo had Hij het zelf niet verwacht? Heeft Hij tegen Danny gezegd "ik rij effe langs de Febo voor een broodje bal" en dacht Hij toen halverwege "ik ken net so goed naar de Arena gaan?". Of wist Hij het vantevoren wél, maar dacht Hij: "ik gaan ze daar is effe lekker late schrikke?".
"Johan Cruijff" waren de woorden waarmee de redding van de grootste voetbalclub van Nederland werd gestart, als je de opinie van een groot aantal van Ajax' discipelen tenminste mag geloven. Nadat de zee week en Hij de vergadering binnenstapte, was het rapport Coronel meteen vergeten. Cruijff beloofde dat Hij het zou oplossen en met die woorden werd een hele directie op non-actief gezet, werd een rapport waar maanden aan was gewerkt overbodig en werd op de kalender alvast voorzichtig een potloodstreepje gezet bij de datum waarop "we" eindelijk weer eens kampioen zouden worden.
De euforie werd nog wat heviger toen Cruijff ook de terugkeer van Zijn zoon goedkeurde. Marco wordt volgend seizoen de trainer van onze jongens en de combinatie Johan-Marco is luidkeels bejubeld door Ajax' achterban. Natuurlijk zijn er altijd weer critici die zeggen dat Marco nog niks heeft gepresteerd als trainer en dat Johan het ook weleens mis heeft, maar bij alle fans overheerst in elk geval het besef dat twee grootheden uit de Ajax-historie een belangrijk signaal hebben afgegeven door terug te keren naar de club waar hun hart ligt.
"Waarom ga je het doen?", vroeg een verslaggever aan Johan. "Ajax is me klup natuurlijk" zei Hij. Dat soort woorden doet de echte fans goed. Stiekem hopen ze dat dit soort woorden dragende spelers als Heitinga en Huntelaar zal motiveren om bij te tekenen, dat het échte sterren zal inspireren om naar Ajax te komen en dat het Pisveeresten als Rommelaar en Colin duidelijk zal maken dat zij niet bij deze club horen.
Maar vóór alles hopen de fans dat er straks weer echt Ajax-voetbal te zien zal zijn en niet het treurniswekkende, op Eindhovense leest geschoeide minimaliteitsballet van de laatste jaren. En als er dan af en toe nog eens een kampioenschapje kan worden meegepikt, is dat mooi meegenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten