dinsdag 5 februari 2008

Carnaval


Harrie is nooit echt handig geweest terzake het versieren van meisjes en/of vrouwen. Als ras-Brabander bewaart hij daarom toch wel wat goede herinneringen aan Carnaval.

Want die zuiderlingen kunnen natuurlijk allemaal wel mooi zeggen dat Carnaval helemaal niet gaat om zuipen en vrouwen versieren, voor de jeugdige zuiderling gaat Carnaval daar natuurlijk gewoon wél om. En als er in zowel een slechte jeugdige versierder als een leuke meid voldoende alcohol is verdwenen, kan er ein-de-lijk zomaar iets moois gebeuren!

Maar goed, Harrie is inmiddels alweer een tijdje onder de pannen. En als keurige huisvader krijgt ie van twee bier of meer per keer steevast hoofdpijn. Voldoende redenen dus om de interesse in Carnaval te verliezen.

Sterker nog: als niet-Carnavalsvierder heb je het tijdens Carnaval best zwaar in het zuiden. Het is namelijk lastig om in nuchtere toestand af te dalen tot het intellectuele spraakniveau van de gemiddelde passant. En als dat niet voldoende snel lukt, is de gemiddelde carnavalsvierder -zeker als die zich in een groep bevindt- niet zelden te beroerd om een aantal rake klappen uit te delen, omdat jij als buitenstaander niet ‘gewoon gezellig meedoet’.

Het kwam Harrie dus eigenlijk best goed uit dat Dinie een bungalow had gehuurd voor de Carnaval. Bij aankomst werd de familie Van Geffen trouwens wegens overboeking ge-upgrade naar een villa, zodat Harrie zich in gedachten al omringd zag door geisha’s en jacuzi’s. Helaas bleek de taal van de receptioniste dezelfde als die van een gemiddelde makelaar en de villa een luxe stacaravan.

Waarschijnlijk had diezelfde receptioniste trouwens de folderteksten van het bungalowpark bedacht. Zelfs de kleine Van Geffen’s zagen namelijk de absurditeit in van het vierkante zwembad dat door de aanwezigheid van één kunststof palmboom tot subtropisch zwemparadijs werd betiteld.

Na het zwemmen was het tijd voor eten en togen de Van Geffen’s naar Eerbeek. Zitten ze daar net lekker aan een Efes-schotel, kijkt Harrie naar buiten en wie staat daar met z’n zatte toeter naar binnen te turen? Prins Carnaval! Een mens is nergens meer veilig tegenwoordig, zelfs niet op de Veluwe.