dinsdag 12 februari 2008

Eenheidsworst (1)


Het ergste aan de moderne maatschappij vindt Harrie de schijnbaar onstuitbare oprukking van de vervlakking. Iedereen wil op iemand lijken, alles moet er hetzelfde uitzien en smaken, iedereen moet alles hebben.

Kijk, toen Harrie nog een kind was, was het wel een stukje makkelijker. Je had rijke mensen, arme mensen en gemiddelde mensen. Rijke mensen woonden in een groot huis, arme mensen huurden een huis. De tussenlaag zweefde daartussen.

Harrie's vader en moeder waren nogal rijk, toen Harrie werd geboren. Daar heeft ie trouwens weinig aan gehad, want tegen de tijd dat Harrie de leeftijd had om interesse te krijgen in geld, was dat geld (in nog een redelijk vlot tempo trouwens) in handen geraakt van een tweetal advocaten, die de haat van Harrie's ouders tegenover elkaar toen al scherp zagen als een fantastische manier om snel binnen te lopen. Was Harrie toen wat ouder geweest, dan had hij in elk geval van die geldverkwistende scheiding kunnen leren dat een studie rechten veel makkelijker én profijtelijker zou zijn dan Scheikunde.

Harrie is dus eigenlijk heel lang niet anders gewend geweest dan dat ie bepaalde dingen gewoon niet had. Dat gaf verder niks, want de meeste mensen om hem heen hadden net zo weinig te besteden. En omdat de wereld toen bestond uit het gebied dat werd begrensd door Eersel, Eindhoven, Valkenswaard en Bergeijk, liep je ook niet veel risico om buitenbeentjes tegen te komen.

Waar nou precies de omslag heeft plaatsgevonden is Harrie niet helemaal duidelijk. Was het eerst zo dat mensen meer geld kregen, daardoor met het vliegtuig konden gaan en zo ontdekten dat er ook áchter Bergeijk nog een stuk wereld was? Of gingen ze eerst vliegen en verdienden ze in den vreemde zó veel geld dat ze nóg vaker konden gaan vliegen en aldus de hele wereld in beeld kregen?

Feit is wel dat de hele wereld inmiddels in beeld is. Er zal best nog wel ergens een troepje inboorlingen rondlopen dat zich onledig houdt met het jagen op eetbare dieren en het bereiden van het gevangene in een grote kookpot, die tevens dient als middelpunt voor het uitvoeren van ritmische en opwindende dansjes, maar de meeste bevolkingsgroepen zijn toch wel zo’n beetje in kaart gebracht.

Daarnaast heeft de technologie óók niet bepaald stilgestaan, waardoor we niet alleen alle plekjes ter wereld kénnen, maar ook op elk moment van de dag zo’n beetje kunnen bekijken wat er allemaal op die plekjes gebeurt. Dat is dus niet meer voorbehouden aan de ultieme rijkaards die met boot, vliegtuig, auto of luchtballon de wereld willen verkennen, neen, iedereen met een computer met internetverbinding kan het zien!

En daar is het volgens Harrie ergens mis gegaan. Want mensen blijken in de loop der tijd net kraaien te zijn. Sterker nog: ze zijn veel erger dan kraaien! Zodra ze érgens iets zien op hun computer of televisie dat ze wel iets lijkt, willen ze het hebben.

(wordt vervolgd)