Harrie heeft het al eens eerder opgemerkt: hij heeft niet zo veel op met de gemiddelde mens, zeker niet als die gemiddelde mens in een een grote groep bijeen is. Dan krijgt ie last van een soort claustrofobische verschijnselen, die overgaan in een grote mate van neerslachtigheid. Daar heeft niemand wat aan, dus Harrie blijft graag weg uit grote groepen.
Dat geeft natuurlijk wel beperkingen, want sommige evenementen zijn gewoon hartstikke leuk om aan deel te nemen. Hierbij denkt Harrie bijvoorbeeld aan de Huishoudbeurs, meubelboulevards op Tweede Feestdagen en televisieregistraties van Idols. Maar ook popconcerten kunnen de moeite van een bezoek meer dan waard zijn.
Nou zijn de artiesten waar Harrie warm van wordt meestal niet echt populair. Daar zijn dan ook meestal maar weinig gemiddelde mensen, zodat je bij hun concerten gewoon rustig kan zitten. Toch trekken enkele van Harrie's Helden wel degelijk een flinke massa gemiddelde mensen. Die zal Harrie dus nooit in het echt kunnen zien.
Gelukkig blijkt op zo'n moment God te bestaan, want hij schiep de muziek-dvd. Eerst zag Harrie daar trouwens niet zo veel in, want van een concert op een televisieschermpje van 27 inch wordt Harrie niet opgewonden. Maar ook dáár heeft God in voorzien en sinds Harrie een beamer en een plasmascherm heeft, kijkt hij best regelmatig naar een concert.
En zo kon het gebeuren dat Harrie vandaag tijdens het strijken (want behalve ambtenaar, muziekliefhebber en lui is Harrie een moderne huisman!) toch een paar oude helden zag optreden. Rush, live in Rio!
In de jaren 70 van de vorige eeuw was Harrie gek op Rush. Drie Canadezen die hardrock maakten, maar dan van een net wat intelligenter niveau dan dat van Motörhead. Het feit dat het IQ van de Rush-leden ruimschoots boven het algemeen gemiddelde ligt, zal daaraan zeker bijdragen.
Harrie was vooral een grote fan van Neil "The Professor" Peart, in Harrie's ogen nog steeds een van de beste drummers ter wereld. Op foto's zat Neil altijd tussen een grote partij trommels en andere dingen waar ie op kon slaan. Maar nu, op dvd, was pas goed te zien dat ie die trommels ook echt allemaal kon raken (kijk zelf maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=qUICMEqdAlM).
Een geweldenaar! Geboren in 1952, 9 jaar ouder dan Harrie en dan nog drummen als een jonge God. Harrie werd al moe als ie er naar keek.
In elk geval werd Harrie's strijksessie zo een aangenaam tijdverdrijf. Harrie zag The Professor tekeergaan, hoorde mooie klassiekers als 2112 en The trees en zag een uitzinnige menigte, waar hij niet tussen hoefde te staan om het toch met eigen ogen te kunnen zien.
