Droom

Harries jongste jeugdjaren trokken vannacht in een droom voorbij. Het bijzondere was dat Harrie zich elk moment van de droom bewust was dat hij droomde. En toch was het nét alsof het echt was, zoals het een droom betaamt.

De droom speelde zich in zijn geheel af in een filiaal van De Slegte. Harrie komt daar normaliter nooit, wat het nog bijzonderder maakte dat hij er net die ene keer dat hij er wél komt allerlei documenten uit zijn jeugd aantrof. Foto-albums, scheidingspapieren van zijn ouders, een intakeformulier van zijn vader van een psychiatrisch ziekenhuis (met foto van zijn vader in een onderbroek), plakboeken: van alles lag er, onderin een doos met boeken. Ook weer zo'n toeval: een gemiddelde klant had gewoon alleen bovenin die doos gekeken en Harries jeugdstukken nooit gevonden. Harrie moet haast wel een signaal hebben ontvangen (waarschijnlijk van boven) dat hij onderin die doos moest kijken.

De mensen van De Slegte waren niet flauw en gaven alle documenten kostenloos aan Harrie. Sterker nog: ze vertelden dat ze ze hadden gekregen van een vrouw uit de buurt en dat die nog meer dozen had gebracht. Of Harrie daar ook nog even in wilde kijken? Natuurlijk wilde Harrie dat en zo stuitte hij ook nog op een doos vol elpee's die van zijn vader waren geweest en op een elektrische gitaar zonder snaren.

Harrie was zó vol van de vondst dat hij meteen zijn oudste zus inlichtte. Maar via andere kanalen hadden blijkbaar meer mensen lucht van de ontdekking gekregen, want ineens waren ook zijn moeder en de eerste vriendin van zijn vader na diens huwelijk in de winkel. Harries moeder -die toch al ruim 10 jaar dood is- greep haar herrijzenis in Harries droom aan om de ex-vriendin van haar ex-man alsnog flink uit te foeteren. Terwijl dat gebeurde zag Harrie zijn -ook al dode- vader voorbij komen rijden in de Peugeot 404 cabriolet die hij ooit had gehad.

Toen Harrie wakker werd was het eerste wat in hem opkwam dat hij 400 stenen bij een vriend moest gaan ophalen. Dat was helaas géén droom.