Allereerst zijn ze er te beroerd om je menu samen te stellen. Dat betekent dat als je net aan je trappist zit, je weer kan opstaan en aan lotgenoten die het óók niet blijken te weten gaan vragen wat er allemaal op de schalen ligt. Schalen met rauwe spullen, die door zowel fris gewassen als sterk riekende mensen met ieder hun eigen bacillen, virussen, nattende en/of schilferende eczemen en andere ziektekiemen van dichtbij worden bekeken, getoucheerd en gevisiteerd.
Als je eenmaal door hebt wat er op die schalen ligt en wat dingen bij elkaar hebt gezocht en op een bordje hebt gelegd, moet je in een rij gaan staan. Het lijkt het Oostblok wel, voor het Ijzeren Gordijn viel. Ben je eenmaal aan de beurt, dan geef je je bordje aan een kok (lees: Chinees). Die dondert dan je zorgvuldig en met veel moeite uitgekozen spullen in heet water, roert er een paar keer in, haalt de zooi er met een schuimspaan weer uit, mikt het dan in een wok, sproeit er wat saus bij (je kan kiezen uit 1 tot en met 7), pakt dan weer een schoon bordje en dan ein-de-lijk kun je gaan eten.
Maar ja, dan begint het he? Dan moet je maar afwachten hoe die spullen onderling met elkaar combineren. En je moet al helemáál nog maar afwachten hoe saus 4 smaakt bij de spullen die je bij elkaar had geraapt. Je ziet dan ook een heleboel bordjes halfvol de vele tafels verlaten. Verkeerde keuze gemaakt waarschijnlijk. Of te hebberig geweest, want -dat was Harrie vergeten te vertellen- dat wokken is onbeperkt eten voor één bedrag. En 'onbeperkt voor één bedrag' dat is nou nét iets voor de gemiddelde Nederlander. Dat is dus opscheppen, oplaaien en opstapelen, om het geld er maar vooral uit te hebben.
(wordt vervolgd)
1 opmerking:
Hé ouwe rukker,
Ben ik weer even. Was met moppie op wereldreis en kwam weer effe langs. Lees ik nota bene dat jij denkt dat die van mij jou dus bedreigd heeft. Dacht het niet. Kijk dat ze die stukkies van wel leuk vindt (ik moet toegeven dat van dat wokrestaurant is me uit m’n hart gegrepen: Benauwd, Bacillen en Braken, zeg ik altijd maar) en daar wat op reageert wil niet zeggen dat ze wat met je wil, Ik kan je geruststellen: buiten trek krijgen en thuis komen eten, zegt ze zelf altijd. En als ze komt eten is Kees niet kort meer maar da’s een ander verhaal.
En als Kees denkt al lang uit het gehoor te zijn mompelt hij tegen die van hem: pfffff wat denkt-ie wel. Dat jij echt wat hem zou willen. En zich dan ook bedreigd voelen, gevoelig type hoor, die Har
Een reactie posten