Nieuwe baas

Harrie krijgt een nieuwe baas. De oude (Sjors) heeft er geen zin meer an. Sjors deed van oorsprong hetzelfde werk als Harrie, maar op een gegeven moment wilde hij weleens een stapje hogerop. Nu is hij dus 7 jaar baas. En hij heeft genoeg van de oeverloze vergaderingen, de continue reorganisaties, het fungeren als pispaal tussen directie en werkvloer, etc. En dus moest er een nieuwe baas komen.

Nu gelden er op Harrie's werk allerlei spelregels. Die worden altijd luid verkondigd, op een manier die een buitenstaander doet vermoeden dat een betere en eerlijkere werkgever nog moet worden uitgevonden. Eén van die spelregels is, dat je iemand aanspreekt op onwenselijk gedrag. Een andere regel is, dat we een veilige werkomgeving met elkaar nastreven. Er zijn nog wel meer regels (we zijn vernieuwend, betrouwbaar, transparant), maar die bezigt iedereen tegenwoordig. Daar hebben we dus niet veel aan.

Voor een nieuwe baas geldt óók een regel: eigen volk eerst. En als daar niks tussen zit, zetten we een advertentie in een blad. Maar eergisteren hoorde Harrie de baas van Sjors (Sjimmie, die dus tegelijk écht hoog is binnen de organisatie) zeggen dat er drie interne kandidaten waren.

Vandaag bleken alle drie de interne kandidaten al op gesprek te komen. Sjimmie had er haast mee gemaakt! Normaal duurt het vier weken voor gesprekken worden gepland, nu was het in een week gepiept! Harrie kreeg héél even het idee dat Sjimmie wellicht een vrindje binnen de organisatie wilde bevoordelen! Maar omdat dat helemaal niet past bij een betrouwbare en transparante organisatie, zette Harrie die gedachte vol schaamte direct uit het hoofd.

Maar in de koffiecorner zong het óók al rond dat Sjimmie stiekem een voorkeur had voor iemand uit het trio. Harrie dacht er het zijne maar van en ging aan het werk. De kandidaten moesten immers met twee commissies spreken? In één ervan zaten leuke collega's, in de andere zat Sjimmie met onder meer een leuke en hele kundige collega. Twee commissie's, die zouden mogelijk bedrog er wel uit filteren!

Tegen lunchtijd waren de gesprekken afgelopen en liep Harrie even naar één van de leuke collega's uit een commissie. Die zat als een lekgeslagen boksbal in zijn stoel. Voor de vorm vroeg Harrie nog naar de uitkomst van het gesprek, maar hij wist het eigenlijk al wel. Twee kandidaten waren eigenlijk figuranten geweest. De derde was een gladjanus (en toevalligerwijs jurist). De commissie van leuke collega's had geoordeeld dat de gladjanus wel baas zou kunnen zijn, maar dat er buiten de organisatie waarschijnlijk wel een betere te vinden was. Dit werd aan Sjimmie gemeld en een half uur later werd bekend dat de gladjanus Harrie's nieuwe baas wordt.

Harrie is er trots op dat hij in zo'n betrouwbare, transparante en bovenal slagvaardige organisatie mag werken.