Jumpen is hip. Engels praten ook. En áls er al eens een Nederlands woord door de jonge Van Geffen's wordt gebezigd, dan zakt Harrie van schaamte bijkans door de vloer. "Bout mij niks" of "boeit mij wat" is zo'n beetje het netste wat in hun vocabulaire voorkomt. Harrie wordt er weleens verdrietig van.
Toch is het niet het taalgebruik waar Harrie zich het meest zorgen over maakt. Harrie's jongste springt namelijk niet in het wilde weg, hij doet dat op muziek. En het is de muziekkeuze van Ricardo die Harrie zorgen baart. Ricardo springt namelijk bij voorkeur met Maak me gek van Gerard Joling op de achtergrond. Hoewel achtergrond in deze een betrekkelijk iets is, want het volume is meestal zó hoog dat Geer wel in de kamer lijkt te staan.
Nu is het zo dat Harrie vele uren van zijn leven heeft besteed aan het luisteren naar muziek. Zijn eerste single was Let's dance van The Cats. Ook geen keuze om achteraf trots op te zijn, dat geeft Harrie toe, maar toch allicht beter dan Geer (een inkopper natuurlijk: álles beter is dan Geer; van bijna geen ander levend wezen wordt Harrie zo onpasselijk als van deze mediageile relnicht, zeker als diens vriendin Goor erbij is).
Harrie is zelf van mening dat hij stapsgewijs (Cats, Julio Iglesias, Mud, Sweet, Catapult, Doobie Brothers, Little Feat, Steely Dan, Randy Newman, Muddy Waters, John Lee Hooker, Mahogany Rush, Max Webster, Pere Ubu, Snakefinger, Blurt) toch stilaan heeft doorgrondt waar het in de muziek om zou moeten draaien: oprechtheid, vernieuwing en bij voorkeur een combinatie van beide. Randfiguren als Geer en de gemiddelde roeper (sorry, rapper) kunnen op geen van beide worden betrapt.
De vraag waar Harrie nu mee worstelt: moet hij zijn zoons actief proberen te sturen, om hen erop te wijzen dat er meer en betere muziek gemaakt wordt dan de notenbalkenbrij die de radio over de massa uitstort? Of is dat nou nét iets wat je als ouder achterwege moet laten en wat een nieuwe generatie zélf moet uitvinden?
Dubbend over de juiste aanpak kwam het antwoord eigenlijk uit de lucht vallen. Willy, Harrie's oudste, meldde zich ineens met de mededeling dat hij het lidmaatschap van de voetbalclub wilde verruilen voor dat van een boogschietclub. Bij een buurman, een niet onverdienstelijk schietend lid van een dergelijke club, had hij zelf al geïnformeerd naar de mogelijkheden.
Door dit eigen initiatief besefte Harrie dat je kinderen misschien het beste maar zoveel mogelijk moet laten gaan in het zoeken naar hun eigen interesses. En dan maar hopen dat ze er zelf achter komen dat er nóg betere zangers dan Geer en Goor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten