Dood

Bent u bang voor de dood? Harrie niet. Tenzij het zo'n langdurig en pijnlijk proces gaat worden. Mogelijk en waarschijnlijk dat Harrie er dan anders over gaat denken.

Wel vreemd trouwens dat iemand die eigenlijk voor een groot aantal dingen in het leven zo bang is, juist voor de dood een uitzondering maakt. Terwijl de meeste 'normale' mensen juist nergens bang voor zijn, behalve voor de dood.

Harrie snapt overigens heel goed waarom velen de dood vrezen. Hij denkt dat er stiekem toch een boel mensen bang zijn voor een eventueel leven ná de dood. Het Hemel en Hel-verhaal dus. En waar bij een boel mensen in het gewone leven elke realiteitszin lijkt te ontbreken, blijkt die realiteitszin wel degelijk latent aanwezig te zijn, zodra men moet gaan inschatten of zij op grond van hun dagelijkse gedrag bij de Hemel- of de Helgroep zullen worden ingedeeld. Op zich dus prettig te weten dat die mensen niet zo stom zijn als ze zich voordoen, maar Harrie zou willen dat ze die realiteitszin ook eens toonden in het verkeer, in rijen voor kassa's en in al die talloze andere terugkerende situaties.

Het is op grond van de Hemel- en Hel-scheiding ook eenvoudig aan te geven waarom Harrie de dood niet hoeft te vrezen. Harrie spreekt op dit punt altijd het liefst met de woorden van zijn idool Freek de Jonge, die eens zei: "ik weet wat de Hel is, want ik ben thuis opgegroeid". Harrie provoceert op feestjes graag met die zin, bij voorkeur ten overstaan van hem tot dan toe onbekende mensen, en hij is altijd weer verrast over de 'dat-zeg-je-toch-niet"-reacties van die mensen.

Waar Harrie wél bang voor is, is voor de muziek die tijdens zijn afscheid zal worden gedraaid. Het is namelijk geen geheim dat Dinie en hij veel interesses en smaken met elkaar delen, maar op muziekgebied zijn zij elkaars tegenpolen. Dinie is gék op de schreeuwende en vibrato-brakende zangeressen die Harrie zich steeds weer doen afvragen waar hij dit geblaat aan verdiend heeft. Harrie's grote schrikbeeld is dat hij -dood verklaard en wel- in zijn kist de afscheidsruimte wordt binnengereden en dat Dinie dan iets van bijvoorbeeld Anouk heeft bedacht voor bij zijn entree! Harrie wordt zó nerveus van zo'n zangeres, dat hij als de dood is dat hij op zo'n moment niets anders kan dan herrijzen uit de dood en maken dat ie weg is.

Voor de eerlijkheid dient overigens te worden vermeld dat Dinie op haar beurt minstens even nerveus wordt van Harrie's muzikale voorkeuren. Harrie hoeft maar Einstürzende Neubauten of Nash The Slash te zéggen en Dinie krijgt een beroerte.

Om te voorkomen dat Anouk c.s. tijdens Harrie's opdraven, zou Harrie dus het liefste zelf alvast een cd maken, die dan tijdens de dienst kan worden gedraaid. Dinie heeft echter al aangegeven dat het háár dienst wordt, omdat zíj naar de muziek moet luisteren en niet Harrie. Uit het voorgaande moge duidelijk worden dat Harrie daar toch wat genuanceerder over denkt.

Voorlopig zitten de Van Geffen's wat de dood betreft dus in een spagaat en Harrie ziet voorlopig maar twee oplossingen: niet doodgaan, óf hem gewoon op het moment suprême met de wekelijkse huisvuilinzameling meegeven (en aldus een afscheidsdienst omzeilen).