Twitter

Waarom Harrie zo weinig schreef de laatste weken, was de vraag die hem een aantal keren werd gesteld. Had Harrie zijn schrijfwerk voortaan naar Twitter verlegd?

Harrie moest eerst even heel erg hard lachen, maar zag daarna de ernst van de situatie in. Als er echt mensen zijn die Harrie in staat achten om te gaan twitteren, dan moet dat misverstand stante pede de wereld uit worden geholpen.

Daarom nogmaals: Harrie schrijft in de eerste plaats voor zichzelf. Dat u meeleest is prima en als u het waardeert is het nog beter, maar daar is het Harrie niet om te doen. Dit weblog is voor Harrie in de eerste plaats bedoeld om zijn schrijfvaardigheid op peil te houden, in de tweede plaats om zijn aftakelende geheugen te ondersteunen en in de derde plaats om zijn zoons in de toekomst te kunnen laten zien wat hun vader ooit allemaal dacht en deed. Als zij ooit hun jeugd gaan overdenken en zich afvragen waarom hun vader ooit deed zoals hij deed, hebben zij misschien iets aan dit weblog. Voor geen van de drie genoemde doelen is Twitter geschikt.

Twitter is volgens Harrie vooral bedoeld voor het toenemend aantal mensen dat als eenheidsworst in de maatschappij dreigt te verzuipen. Waar iemand die te ver in zee is gegaan dan middels hulpgeroep en vrolijk armgezwaai de aandacht op zich probeert te vestigen, gaan twitteraars zinloze boodschappen versturen. Die boodschappen mogen uit ten hoogste 140 tekens bestaan. U en Harrie weten dat dat veel te weinig is om iets zinvols te kunnen vertellen, maar het aardige is dat twitteraars dat nog niet door hebben.

Net zoals het aardig is om terug te zwaaien naar iemand die vanuit zee naar je wuift, is het voor niet-twitteraars aardig om zich te verbazen over de inhoudloosheid van de berichten die twitteraars elkaar zenden. “10.17: scored lasagna at Appie in Kruisstraat” bijvoorbeeld. Of: “23.49 listening to Abba-Fernando. Jeugdsentiment”. Dat hoort trouwens óók bij Twitter: zoveel mogelijk Engelse kreten gebruiken. Oninteressante dingen krijgen tenminste nog enige sjeu als je ze in het Engels vertelt, lijkt hierbij de gedachte.

Harrie geeft trouwens meteen toe dat Twitter een mooie nieuwe toepassing van je dure mobieltje is. Mensen hebben het waarschijnlijk wel een beetje gehad om elke 5 minuten te worden gebeld door een échte vriend en steeds maar weer te moeten antwoorden waar ze zijn. Met Twitter kun je in één keer ál je vrienden vertellen waar je bent en wat je doet. Heerlijk moet dat zijn, om elke minuut van de dag alles te kunnen weten over je vrienden. Moet je natuurlijk wel vrienden hebben die net als jij als eenheidsworst in de maatschappij dreigen te verzuipen.

Harrie heeft dat soort vrienden niet en bovendien heeft-ie er geen behoefte aan om zinloze dingen te gaan vertellen die niemand wil weten. Als het dus af en toe stil blijft op dit weblog heeft Harrie dus óf niks te vertellen, óf geen zin om iets te vertellen. Maar u hoeft niet bang te zijn dat-ie naar Twitter is overgestapt.