Lentekriebels

Kikkerlandje, hebbedingetjes, snoepertjes: het zijn maar een paar voorbeelden van woorden waar Harrie hetzelfde gevoel bij krijgt als van nagels over een schoolbord, maar die door sommige mensen zonder enige vorm van schaamte worden gebruikt. Lentekriebels is er nóg zo een.

Toch had Harrie ze vanmiddag, een beetje. Gisteravond ging ie naar bed terwijl het sneeuwde, vanmorgen banjerde hij door de prut die de smeltende sneeuw veroorzaakte en vanmiddag leek de lente zomaar ineens in aantocht. Nou had Harrie zich na de moeizame ochtendwandeling door de sneeuwprut al voorgenomen om de dag te gaan besteden aan het verkleinen van zijn filmachterstand, dus die plotseling doorbrekende zon kwam hem eigenlijk slecht uit. Hij kón er gewoonweg geen weerstand aan bieden.

Daar moet Harrie wel even bij zeggen dat hij buiten nog een belangrijk klusje te doen had. Eén van de luidsprekers die hij een tijd geleden in zijn auto had gemonteerd begon namelijk steeds erger te kraken. Soms kwam er een tijdje gewoon geluid uit, maar na elke oneffenheid of scherpe bocht kwam het gekraak terug. Dat betekende dus dat er óf onder het dashboard óf bij de luidspreker zelf een contact niet goed was.

Harrie werd helemaal gestoord van die storende luidspreker en heeft dus vanmiddag onder een stralende zon het portier van één van de deuren vakkundig gedemonteerd, de luidspreker losgemaakt, vastgesteld dat de kabel die eraan zat niet zo jofel was, een nieuwe kabel gemonteerd en daarna alles weer teruggeplaatst.

Het lijkt erop dat de klachten zijn verholpen en wat nog mooier is: hij hield niet één schroefje over!