donderdag 21 januari 2010

RIP


Harrie is in het algemeen niet dol op zangeressen, dat weten zijn trouwe fans. Reden: de meeste zangeressen willen graag laten horen dat ze veel dynamiek en vibrato in hun stem hebben. En daar wordt Harrie nogal onrustig van.

Maar er zijn uitzonderingen en Harrie had zich vorige week voorgenomen om over twee ervan een stukje te schrijven: Kate en Anna McGarrigle. Had ie dat toen maar meteen gedaan, want eergisteren is Kate McGarrigle overleden.

Kate en Anna McGarrigle komen uit Canada en wel uit Quebec. Daar praten ze Frans en dat doen ze dan ook op sommige van hun platen. Met een Franstalige plaat hadden ze zelfs een wereldhit: Complainte pour Ste. Catherine. Maar eerlijk is eerlijk: hun Frans had nogal een uhhh..... Engels accent.

Harrie weet eigenlijk niet waarom hij de zusters McGarrigle tot de artiesten rekent die hij graag hoort. Ze zingen niet echt mooi, hun muziek vindt ie eigenlijk óók niet echt bijzonder en toch heeft hij bijna al hun elpee's. Waarschijnlijk komt het door de eenvoud van hun muziek. Ze stammen uit de hoek van de volksmuziek en vanuit die hoek komt meestal muziek die recht uit het hart komt. Van dat soort muziek houdt Harrie.

Kate McGarrigle was zelf al behoorlijk muzikaal en zorgde ervoor dat die muzikaliteit werd doorgegeven. Ze trouwde met Loudon Wainwright III, ook gerenommeerd in folkkringen en kreeg samen met hem twee kinderen, Rufus en Martha Wainwright. Met name Rufus Wainwright wordt steeds populairder, wat niet alleen komt door zijn muzikale kwaliteiten. Hij is namelijk ook een soort boegbeeld geworden voor homofielen.

Sinds 2006 leed Kate aan kanker. Op 19 januari 2010 stierf ze daar dus aan, op 63-jarige leeftijd. Gelukkig hebben we de beelden nog. Onder meer van een van Harries favoriete McGarrigle-nummers, Talk to me of Mendocino.

Geen opmerkingen: