Harrie heeft weleens het gevoel dat er twee smurfen in zijn buik wonen. En die smurfen doen op sommige momenten een handeling met Harrie's buikinhoud, die hetzelfde aanvoelt als wanneer vroeger iemand prikkeldraad bij je deed.
Maar prikkeldraad deed alleen pijn aan je arm. Als die smurfen met je buik bezig zijn, levert dat nogal een gespannen gevoel op. En dat gevoel belet Harrie bij tijd en wijle om de vrolijke snuiter te zijn die hij graag is.
In een helder moment besloot Harrie daarom om de smurfen het leven zuur te maken en meldde hij zich aan voor yoga. Harrie hoopt dat smurfen niet van yoga houden.
In de slechtste periode van zijn leven heeft Harrie al eens een curus yoga gedaan in Utrecht, op de universiteit. Aan het einde van elke les viel ie in slaap en dat gaf toen toch in elk geval tijdelijk wat geestelijke verlichting.
Nu had ie zich wéér aangemeld bij de universiteit, maar deze keer in Geldrop. Harrie hoopte dat zijn medecursisten -net als in Utrecht- weer van het type 'rechtenstudente' zouden zijn. Dat viel echter een beetje tegen.
Toegegeven, er waren wel veel vrouwen. Sterker nog: er waren alléén maar vrouwen. 14 stuks in totaal. Maar in niets leken zij op de onbespoten vruchten die Harrie zich uit zijn Utrechtse tijd herinnerde. Deze waren allemaal minstens twee keer zo oud en twee keer zo zwaar. En van het onschuldige van die meisjes uit Utrecht was in deze vrouwen werkelijk niets terug te vinden.
De cursusleidster heette Ans en zij maakte voor de nieuwkomers duidelijk dat haar manier van yoga geven erop is gericht om aan te leren voelen wat goed voor je is. En blijkbaar deed Ans het goed, want binnen een half uur had Harrie al geleerd dat het goed voor hem was om net te doen alsof er geen andere cursistes waren.
Eerlijkheidshalve moet ie toegeven dat het gros van de vrouwen gewoon stil was en de oefeningen deed. Daarentegen waren er de dames Regelzucht, die voor Harrie wel een aparte kleedkamer zou regelen, mevrouw Zorgplicht, die erop aandrong dat Harrie toch vooral kussentjes pakte om er allerlei lichaamsdelen op te laten ontspannen, en mevrouw Drankdoos, die haar dagelijkse portie duidelijk nog niet binnen had en daar erg onrustig van werd, om de kalmte van de overige dames meer dan teniet te doen.
Aan het einde van de les kwam Ans nog even aan Harrie vragen of hij het niet vervelend vond, als enige man tussen 14 vrouwen, maar Harrie zei dat het best meeviel als hij zijn bril afzette.
