Nu is hem al vaak opgevallen dat van deze drie bezigheden alleen lezen als geestverrijkend wordt gezien. Lezen verruimt de blik is de heersende opinie. Want lezen, dat is kijken met andermans ogen. Dat heeft Harrie ooit eens ergens gelezen.
Over film kijken en muziek luisteren haalt de gemiddelde medelander vaak de schouders op, daarmee suggererend dat hier eerder sprake is van tijdverspilling dan van een aangename vrijetijdsbesteding. Bij Harrie wekken dat soort reacties vervolgens weer schuldgevoelens op, omdat hij zich dan af gaat vragen of hij zijn kinderen geen slecht voorbeeld geeft door zo passief en voorspelbaar te zijn. Zijn angst is vooral dat hij zijn kinderen onvoldoende inspireert om meer van het leven te gaan maken dan hij zelf heeft gedaan.
Maar vandaag heeft Harrie door Charlotte Roch ineens een heel nieuwe kijk op zijn schuldgevoel gekregen. In een van haar boeken las Harrie zojuist dat de hoofdpersoon haar kinderen in een zo saai mogelijke omgeving wil grootbrengen. Het idee hierachter is dat de kinderen die saaiheid op een gegeven moment zó beu zijn, dat ze niets liever willen dan hun vleugels uitslaan om elders een passievol leven te gaan leven. Zo bezien geeft Harrie met zijn levensstijl juist een heel goed voorbeeld aan zijn kinderen.
Lezen kan inderdaad kijken met andermans ogen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten