Communiceren

We leven in een práchtige tijd. De ene technologische vondst is nog knapper en onnavolgbaarder dan de andere. Ze volgen elkaar in zo'n enorm tempo op dat de kans niet denkbeeldig is dat je de opkomst en ondergang (en alles wat ertussen gebeurde) van zo'n vondst mist als je te lang op vakantie gaat.

Veel van de vondsten zijn erop gericht om het de mens makkelijker te maken om met een soortgenoot te communiceren. Men zou dus zomaar kunnen denken dat de communicatie tussen mensen enorm is verbeterd door al die nieuwigheden, maar niets is minder waar. Mensen blijken hun aandacht namelijk voornamelijk te richten op de mógelijkheden, niet op de inhoud. Een beetje zoals mensen eigenlijk altijd doen: bezig zijn met uiterlijk vertoon en niet met waar het om gaat.

Mobiele telefoons moeten natuurlijk met name worden genoemd. Ooit was een telefoon bedoeld om mee te bellen en als je dat deed, dan was dat om een ander iets te vertellen wat je op je lever had. Dat het bijzonder was dat degene die jij belde echt luisterde naar wat jij vertelde had je toen niet in de gaten. Zoiets dééd je gewoon. Sterker nog: zonder dat de ander erom vroeg zei je ook wat terug als dat te pas kwam. En zo kon een geanimeerd gesprek ontstaan.

Tegenwoordig is een telefoon vooral bedoeld om níet met iemand te hoeven praten. En dan bedoelt Harrie niet alleen dat je hem niet gebruikt om mee te telefoneren, maar ook dat je hem in gezelschap als excuus gebruikt om niet mee te hoeven doen aan gesprekken over dingen die ergens over gaan. Op het merendeel van de feestjes waar Harrie de laatste jaren verscheen werd geen normaal gesprek meer gevoerd. In plaats daarvan haalde het merendeel der aanwezigen direct nadat ze in een stoel waren geploft haar/zijn telefoon tevoorschijn en ging daarmee zitten spelen.

Meestal gingen de telefoonbezitters daarna bij elkaar zitten en elkaar laten zien welke leuke dingen hún telefoon allemaal kon, welke leuke ringtones ze hadden verzameld en hoe goed muziek op hun telefoon klonk. Harrie kan u vertellen dat het voor iemand die snel overprikkeld is een ramp is als 3 mensen tegelijkertijd gaan pronken met het schelle geluid van hun speeltje.

Maar het ergste wat Harrie heeft meegemaakt was dat mensen die tegenover elkaar in een woonkamer van hooguit 6 bij 6 zaten elkaar gingen bellen, omdat ze geen zin hadden om naar elkaar toe te lopen. Waar dat gesprek over ging weet Harrie trouwens niet, omdat hij toen is opgestaan om even te gaan braken.