Tatoeages

Toen Harrie een ventje was, waren tatoeages zeldzaam. Vooral zeemannen hadden er een. Vaak in de vorm van een hartje met een pijl erdoor en de letters "MOEDER" ernaast.

Tegenwoordig heeft bijna iederéén een tato. Harrie denkt dat-ie wel snapt waarom dat is: mensen willen zich onderscheiden van hun soortgenoten. Met een tato denken ze dat te kunnen doen, omdat iedereen natuurlijk iets heel eigens op zijn of haar lijf kan laten zetten.

Helaas zijn degenen die zich willen onderscheiden van anderen nou meestal net de mensen die eigenlijk niets eigens hebben. Hadden ze dat wél gehad, dan hadden ze waarschijnlijk ook niet de behoefte gevoeld om een tato te nemen. Het enigszins genante gevolg daarvan is dat je aan de soort en plaats van de tato bijna altijd meteen ziet met wat voor uniek persoon je te maken hebt.

Staat de hele onderarm vol met vreemde tekens? Dan hebben we hoogstwaarschijnlijk te maken met een voetballer. Is de onderrug voorzien van een grote, niets voorstellende afbeelding? In de volksmond heet dat een aarsgewei. Het is het domein van de vrouw van deze tijd (de 'gekke meid'), natuurlijk met zonnebril in het haar en een mobiele telefoon verkleefd aan de hand. Volgens insiders laten vrouwen overigens aarsgeweien plaatsen, omdat ze (waarschijnlijk terecht) bang zijn dat ze niets boeiends te vertellen hebben. Als een man ze dan van achteren bespringt, heeft-ie in elk geval nog iets om te lezen.

Maar deze week zag Harrie eindelijk weer eens een tato die hij nog niet eerder zag. Hij moet trouwens bekennen dat-ie in eerste instantie even dacht dat de mevrouw ter zake na het poepen een restje had laten zitten, maar bij nadere bestudering bleek het toch echt om een tato te gaan:


Hoe lelijk Harrie die aarsgeweien ook vindt, de aanblik van een opgedroogde drol vindt-ie nog veel erger.