Afscheid

Soms moet je afscheid van iets kunnen en durven nemen, ook al ben je er al lange tijd aan verknocht. Maar als het om iets gaat dat al bijna je hele leven aan je kleeft, dan is dat moeilijk.

Toch had Harrie vanavond voor het eerst écht het gevoel dat het einde van zijn liefde voor Ajax nabij is. Niet dat dat uit de lucht komt vallen natuurlijk. Ajax speelt al minstens 10 jaar hetzelfde laffe voetbal dat de meeste andere ploegen al sinds jaar en dag spelen. Maar Harrie is Ajacied geworden, omdat Ajax altijd aanvallend voetbal propageerde. En dat dan bij voorkeur met jongens uit de eigen jeugd.

Volgens kenners past aanvallend voetbal niet meer in deze tijd. Daarnaast heeft een gerechtelijke uitspraak ervoor gezorgd dat clubs als Ajax, die hun eigen spelers opleiden, die spelers steeds sneller kwijtraken aan buitenlandse clubs met veel geld. Ajax is daarmee gaandeweg verworden tot een middelmatige club met een dito voetbalstijl.

Desondanks heeft Harrie zijn club jarenlang de hand boven het hoofd gehouden. Je laat je liefde immers niet zómaar vallen. Maar de afgelopen maanden is er langzaam aan iets in hem geknapt. Eerst was er het WK-voetbal, waarin eens te meer duidelijk werd dat het in het voetbal alleen nog maar draait om geld en dat aanvallend voetbal sowieso nauwelijks meer bestaat. Doelpunten maken staat niet meer voorop: het gaat er nu in de eerste plaats om om te voorkomen dat je doelpunten tegenkrijgt. En daarbij zijn alle fysieke middelen geoorloofd. Voetbal is een combinatie van een vecht- en de schaaksport geworden en is voor een liefhebber van aanvullend voetbal niet meer om aan te zien. Harrie betrapte zich er daarom tijdens het WK al op dat hij nauwelijks meer geïnteresseerd is in voetbal in het algemeen.

Ondanks dat had Harrie stiekem de hoop dat 'zijn' Ajax in het nieuwe seizoen ineens weer als vanouds tekeer zou gaan. In het vorige seizoen werd het spel immers steeds beter. Als die lijn nou eens zou worden doorgetrokken in dit nieuwe seizoen en er nog een fatsoenlijke doelpuntenmaker zou worden aangetrokken, zou het misschien tóch weer als vroeger kunnen worden.

In de voorbije week werd die hoop al langzaam de grond ingeboord en ook nu weer lag geld aan de basis daarvan. Ajax bleek namelijk ineens nauwelijks geld meer te hebben. Geld voor een doelpuntenmaker was er zéker niet. De trainer dreigde daarom op te stappen en toen was er tóch geld. Maar de man die ze daarmee wilden kopen heeft geen zin in Ajax. Hij heeft namelijk een sportzaak in Rotterdam. Als hij bij Ajax gaat voetballen, koopt niemand in Rotterdam nog wat bij hem.

Ajax is daarom vanavond zonder nieuwe doelpuntenmaker aan het nieuwe seizoen begonnen tegen een middelmatig Grieks elftal. Ajax móet van die club winnen om aan de Champions League mee te mogen doen. Alleen dáár kan Ajax genoeg geld verdienen om er weer bovenop te komen. Ajax startte behoorlijk goed en kreeg een behoorlijk aantal goede kansen in de eerste helft. Maar ze scoorden maar 1 keer.

Gaandeweg kakte het spel van Ajax helemaal in, zoals we dat van ze gewend zijn de laatste jaren. En ineens brak er dus iets in Harrie. Het was na een minuut of 15 in de tweede helft en eigenlijk wilde Harrie op dat moment maar één ding: de tv uitzetten en nóóit meer naar voetbal kijken.

Zijn masochistische inslag heeft hem hier echter van weerhouden. Daardoor kon hij er nog mooi getuige van zijn dat de Grieken in de tweede helft zowaar één kans kregen en die nog verzilverden ook. Omdat de strijd tussen Ajax en de Grieken in twee duels wordt beslist kan Ajax het in de terugwedstrijd nog goed maken, maar Harrie denkt niet dat hij er nog naar gaat kijken.