Hoofdpijn

Harrie heeft weer eens hoofdpijn. Oorzaak: een nachtmerrie.

Die nachtmerrie begon nog leuk. Harrie droomde dat ie tv keek. Hij zag het sportjournaal en hoorde Marco van Basten zeggen dat ie als trainer bij Ajax vertrok. Juichend sprong Harrie op. Die mededeling kwam weliswaar 8 maanden te laat, maar beter laat dan nooit.

Daarna werd verteld dat die avond de returnwedstrijd van de halve finale Champions League op televisie zou komen. Chelsea thuis tegen Barcelona. Harrie zag direct een leuke avond in het verschiet. Barcelona had thuis 0-0 gespeeld. Harrie hoopte dat ze in de tweede wedstrijd in de laatste minuut zouden scoren en winnen. Hij gunde Guus 'Geluk' Hiddink geen finaleplaats.

Toen begon het. Dinie zei dat Harrie de wedstrijd zou moeten missen. Kees de Haas zou om half negen komen. Kees is de waarschijnlijk autistische hypotheekadviseur van de Van Geffen's. Kees' vorige advies om een beleggingsverzekering aan te houden hadden Dinie en Harrie opgevolgd. Nu was er een jaar voorbij en hadden Dinie en Harrie een derde van hun spaargeld door die verzekering verloren. Maar ze hadden op een andere manier juist weer wat bijeengesprokkeld. Aan Kees de taak om weer een advies te komen geven om ook dát geld zo snel mogelijk kwijt te raken.

Harrie dacht dat Dinie hem wilde zieken, maar klokslag 20.30 uur stond Kees voor de deur. "Half uurtje werk", dacht Harrie, die dan alleen het eerste kwartier van de wedstrijd hoefde te missen. Zelfs als het een úúr zou duren zou Harrie nog de hele tweede helft kunnen zien.

Bij de aanvang van de tweede helft nam Harrie een borrel, om zijn lijden te verzachten. Kees was nog lang niet klaar. Harrie vreesde het ergste. En terecht. Om kwart voor elf wist Harrie dat ie van Kees had verloren. Kees zat aan zijn derde kop koffie en Harrie aan zijn vierde borrel. Kees wilde ook de verzekeringen nog even doornemen. Harrie niet, maar Kees won.

Harrie vertelde dat ie nét al zijn verzekeringen bij één andere maatschappij ahd ondergebracht. "Daar kun je nog wel van af als je wilt", zei Kees. Harrie voelde zich -zoals zo vaak- een idioot. Hij had natuurlijk niet voor niets alles net opnieuw geregeld. Zou ie zeker weer opnieuw beginnen.

Maar Kees hield vol en wilde de polissen wel even zien. "Ik weet niet waar ze zijn", probeerde Harrie. "Ze zijn net een paar dagen geleden binnengekomen en ik heb ze nog niet opgeruimd." "O, maar ze liggen gewoon op de trap hoor", zei Dinie.

Inwendig vloekend pakte Harrie de polissen. Kees stelde vast da Harrie de ziektekosten niet had meeverzekerd in zijn doorlopende reisverzekering. "Nou én", dacht Harrie. "Dat moet je wel even rechtzetten", heulde Dinie met Kees mee.

Harrie wilde naar bed en dan ten minste de samenvatting van Chelsea-Barcelona zien. Kees begon over de uitvaartverzekering. Harrie werd steeds ongeduldiger en was nu zo ver dat ie begon te laten merken wat ie eigenlijk van verzekeraars vond. Kees pikte het niet op. Harrie vertelde over de dood en uitvaart van zijn vader, dat ie het eigenlijk óók zo wilde, dat ie daar geen verzekering voor nodig had en dat áls ie iets zou gaan veranderen aan zijn uitvaartverzekering, dat dat dan opzegging was.

Kees hield niet op. "Ik zal de uitvaartwaardewijzer aan jullie geven. Dan kun je eens kijken wat het allemaal kost en wat je dan wilt verzekeren." Harrie zag dat Kees geen ring meer aan zijn vinger droeg. Harrie zou gezworen hebben dat ie die de vorige keer nog wél om had. Het was nu vijf over half twaalf. Harrie stond op en sloeg Kees met gebalde rechtervuist zó op zijn smoel. Daarna liep ie naar de televisie en probeerde een samenvatting van Chelsea-Barcelona te vinden.

Dinie hielp Kees naar buiten. Harrie vond geen samenvatting. Daarom pakte ie nog een borrel en keek ie op Teletekst naar de uitslag. Het bleek dat Chelsea al na 10 minuten op 1-0 was gekomen en veel sterker was geweest. Maar Barcelona scoorde in de derde minuut van de blessuretijd alsnog. Guus eruit dus en Harrie blij.

Harrie voelde zijn zenuwen weer tot rust komen en ging om half één nog even met Elvis wandelen. Op het plein van de school liepen drie verdachte types, waaronder een neger en een baardjurk.

Toen ie weer thuis kwam zapte ie nog even rond. Nu zag ie een korte samenvatting van Chelsea-Barcelona. Uit wat ie zag leek het erop dat Chelsea had moeten winnen, wat hem nóg blijer maakte dat ze hadden verloren.

In zijn droom zette ie om 5 over één de tv uit, ging naar boven, poetste zijn tanden en kroop tegen Dinie aan. Vlak daarna werd ie wakker van Dinies wekker. Hij sprong op, poetste opnieuw zijn tanden en ging onder de douche.

Toen ie terug kwam in de slaapkamer ging ie nog even bij Dinie liggen. "En, ben je weer een beetje tot rust gekomen?", vroeg ze. Bleek dat ie helemáál niet had gedroomd, maar dat alles echt was gebeurd. Op die klap recht op Kees' smoelwerk na dan.