zaterdag 17 januari 2009
Zorgen erna
Jan, Harrie's vader, had bij leven dus al lang geleden bepaald dat Harrie zijn nalatenschap moest afhandelen. Hij onderhandelde dus ook met Merel Westermann, de Muitvaartmevrouw. Hij gaf haar de opdracht om de opbaring, kistlegging, formaliteiten en meer van dat soort dingen te regelen.
Harrie moest daar een opdrachtformulier voor ondertekenen. Het viel Harrie op dat Merel dat formulier verkeerd in de printer had gestopt. Haar briefhoofd stond op z'n kop onderaan de brief. De voetnoot was briefhoofd geworden, maar stond ook ondersteboven. Je kunt trouwens ook zeggen dat de tekst waar het om ging op z'n kop stond.
Harrie deed er verder niet moeilijk over. Een omgekeerde brief zou de crematie van zijn vader vast niet in de weg staan. Hij tekende dus en kreeg toen van Merel een boekje. "Zorgen erna" heet het en er staat in wat je moet doen om een nalatenschap af te handelen.
Harrie had er niet veel aan. Veel van wat hij volgens het boekje zou moeten doen was nogal wiedes. Maar één ding bleef hangen. Een klein stukje in de kantlijn op pagina 67: "Let op! Wees zuinig op de onderlinge relaties. Een klein voorval of een verkeerd woord kan soms grote gevolgen hebben. Lees voor meer informatie in bijlage III."
Harrie zag de tekst pas toen hij al ruzie had gehad met zijn oom Adri, een broer van Jan. Harrie had Adri pas één keer eerder gezien: tijdens de begrafenis van Harrie's moeder in 2002. Adri belde Harrie de dag na Jan's dood en startte met de gebruikelijke condoleances. Daarna begon Adri Jan fijntjes af te zeiken: dat hij zo'n smeerboel van zijn huis had gemaakt, dat hij vroeger een gewiekste ondernemer was geweest en nog veel meer.
Harrie was moe tijdens het telefoontje. Hij had een nacht met weinig slaap achter de rug. En ook een dag waarop hij zijn vader voor het eerst dood zag. Daardoor drong de kern van Adri's telefoontje pas de volgende dag tot hem door. Daarop heeft Harrie Adri een mail gestuurd, hem bedankt voor zijn condoleances en hem verzocht verder uit zijn leven weg te blijven.
Daarna las Harrie dus dat boek van Merel. Harrie bedacht zich dat Merel dat boek beter aan oom Adri had kunnen geven. Toch nam hij zich voor om de tip ter harte te nemen. Desondanks ziet het ernaar uit dat Harrie nu ook zijn oudste zus voorlopig niet meer zal zien. Harrie zal er hier niet teveel over uitwijden. Volgens hem heeft ie zich tot op heden keurig, communicatief en in de geest van zijn vader gedragen bij het afhandelen van de zaken die op zijn pad kwamen. Zijn oudste zus denkt daar als enige anders over.
In elk geval moet Harrie gaan oppassen. In één maand lijkt hij nu zijn vader, een oom en een zus te hebben verspeeld. In dit tempo gaat het wel erg hard.
Labels:
Adri van den Meiracker,
dood,
Jan van den Meiracker,
Jeroen van den Meiracker,
Merel Westermann
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten