VAD 2008

Zaterdag ging Harrie naar de VAD, samen met zijn teruggevonden HAVO-vriend Frank Vlems. Harrie had beloofd dat hij het verslag zou maken.

Frank en Harrie hadden om half elf afgesproken. Harrie reed op tijd weg, zodat ie nog even kon kijken hoe Eersel er tegenwoordig uitzag. Maar de weg naar Eersel die Harrie had gekozen was voor een stuk opgebroken. Daardoor moest Harrie een flink stuk door Eindhoven.

In het buitengebied tussen Nuenen en Eindhoven stuitte Harrie eerst nog op hele kuddes mountainbikers. Maar dichter bij het stadscentrum zag ie vooral auto's met een bakkie. En in die auto's allemaal knoestige mannen met geruite blouses. Die mannen gingen lekker klussen.

Onbegrijpelijk, vindt Harrie. Iedereen weet onderhand dat we zuinig moeten zijn met energie. Maar wat doet iedereen? Mountainbiken, klussen, rennen, noem maar op. Allemaal verspilde energie. Harrie neemt zijn verantwoordelijkheid wél en doet het altijd rustig aan. Bijvoorbeeld door naar de VAD te gaan.

De VAD is een audio- en videobeurs. Een aantal importeurs van dat soort spul toont er hun paradepaardjes en geeft wat kijk- en luisterdemonstraties. Vroeger, toen Harrie nog jong was, waren er maar een stuk of 100 audiofielen in Nederland. Die kochten dure apparaten van onbekende merken en noemden die spullen high-end. De rest kocht gewoon een Philips-versterker. Die konden óók hard en dat was voor de gewone man een bewijs dat het óók goed was.

Maar toen raakte Dolby Surround in zwang. Daardoor kwamen zelfs de petjesjongeren tot de conclusie dat high-end toch wel wat anders is dan Philips. Zo is er uiteindelijk een flinke markt ontstaan voor goede apparatuur. Met als vervelende bijkomstigheid dat de term 'high-end' niet veel meer waard is.

Zo zag Harrie gisteren op Marktplaats een Sony TA-2650-versterker te koop staan. "Echte high-end", deelde de verkoper mee en hij vroeg er meteen doodleuk 250 euro voor. Harrie heeft dat ding 30 jaar geleden zelf gehad. Het was toen één van de simpelste Sony-versterkers en kostte toen iets van 350 gulden.

Een andere vervelende bijkomstigheid van de populariteit van goede audio-apparatuur is dat mensen veel wordt wijsgemaakt. Dat geldt vooral voor kabels. Volgens veel verkopers moet er onderhand net zo veel worden betaald voor één stekker, als voor de rest van de audioset bij elkaar. Harrie zag pas geleden een tweedehands setje kabels, waarmee je de cd-speler aan de versterer kon koppelen, te koop staan voor 4500 euro.

Harrie heeft in elk geval in ruim 35 jaar tijd héél veel audio-apparatuur gehad en héél veel beluisterd en hij durft daarom hier voor de hele wereld best hardop te zeggen dat duurkoop lang niet altijd goedkoop is. Op de VAD is hem dat dit keer ook weer opgevallen.

Toegegeven: het is moeilijk om op zo'n beurs het kaf van het koren te scheiden. Daarvoor is het ten eerste te druk, waardoor je zelden op de meest geschikte luisterplekken terecht komt. Daarnaast is de muziekkeuze van de standhouders meestal nogal ehh..... voorzichtig. Al-tijd weer zijn groepen als Dire Straits favoriet bij dat soort figuren. Niet omdat die muziek zo bijzonder is, maar omdat het zo mooi is opgenomen! Let u er maar eens op als u op zo'n beurs bent: u zult nooit een standhouder ontmoeten die een beroerd klinkende opname laat horen.

En daar raakt Harrie alle zelfbenoemde audiofielen dan met een klinkende vuistslag midden in hun smoel! Want kán dat eigenlijk wel, een slechte opname goed laten klinken op een (veel te) dure set? Nee, natuurlijk kan dat niet! Sterker nog: Harrie durft zelfs te beweren dat sommige beroerd klinkende muziek alleen goed klinkt op matige spullen! Dat is ook de reden dat Harrie het nu na vele omzwervingen doet met een laptop, een oude (maar fatsoenlijke) versterker en twee goede luidsprekers. Met die redelijk bescheiden opstelling klinkt eigenlijk alle fatsoenlijke muziek fatsoenlijk. Liever dat, dan een peperdure set kopen en de hele dag naar Dire Straits moeten luisteren.

Uit deze wat lange introductie moge al duidelijk zijn geworden dat het feitelijke verslag van de VAD 2008 wat Harrie betreft kort kan zijn. Want al moet er met scepsis worden rondgelopen, feit is dat er toch mooie dingen waren. De McIntosh-versterkers bijvoorbeeld.
Ook mooi: de JK Ultimate luidsprekers.

Frank en Harrie -die onrustbarend veel op één lijn zaten- waren ook nogal gecharmeerd van de set rondom de Vivid Giya.


Maar als je bedenkt dat de Vivid's bijna 30.000,- euro kosten (per paar, dat dan weer wel), dan is er voor Harrie toch maar één winnaar van de VAD 2008. En dat is de Focal Chorus 716V (als Harrie het tenminste goed gezien heeft: het was druk bij de Focal-demo).

Twee jaar geleden vond Harrie ook al dat Focal de mooiste luidspreker van de show liet horen met de 1027BE. Die vond Harrie alleen toch te duur (5600 euro per set). Maar nu liet de importeur dus de Focal Chorus 716V horen, die vanaf 700 euro per 2 te koop zijn!

De Focal is zeker niet de beste luidspreker die op de VAD aanwezig was, dat weet Harrie ook wel. Maar voor dit geld is er volgens hem echt bar weinig te koop waarop álle muziek aangenaam zal klinken. En het mooie is: voor het geld dat je uitspaart door voor de Focal's te kiezen, kun je een heleboel muziek kopen van ándere groepen dan Dire Straits!