Harrie onderscheidt grofweg 3 soorten Nederlanders. De grootste groep zijn de Jannen-Met-De-Pet. Sloebers met een vrij beperkt IQ en een dito kijk op de wereld. Profielschets: RTL4, Paasshow, Opel Astra, schoenmaat 42, zondag naar oma en 2 keer per week neuken.
Groep twee is die van de huichelaars, fatsoensrakkers, witte-boorden-criminelen en aanverwanten. Niet zelden zijn mensen in deze groep redelijk intelligent en jurist. Deze groep herbergt de mensen die met steeds weer nieuwe regels en wetten de maatschappij willen dichttimmeren en hun vrindjes die in die regels kansen zien om met juridische procedures veel geld te verdienen.
En dan blijft er een kleine groep drie over. Daarin zitten volgens de groepen een en twee de mensen die de wereld kapot met hun negatieve en cynische gedrag. Groep drie is een broeinest vol rascisten, homohaters, fascisten, seksisten en ga zo nog maar even door.
Harrie hoort bij groep drie. Moet ie wel zeggen dat ie zelf een wat andere typering van die groep heeft. Stel bijvoorbeeld dat je zegt dat ons rechtssysteem niet deugt, als je een man die een ambulancebroeder heeft doodgestoken moet vrijlaten wegens een vormfout. Of dat je mensen die steeds weer oude vrouwen beroven permanent moet opsluiten. Dat kún je natuurlijk negatief noemen. Dat zou Harrie óók doen als ie uit groep twee kwam. Maar je kunt evengoed beweren dat je dan een hele realistische kijk op de wereld hebt.
Misschien dat u nu snapt waarom Harrie de kritiek op Geen Stijl zo hypocriet vindt? Het is de hypocriete kritiek van wegkijkers, machtelozen, huichelaars, plannenmakers, vreemdgangers op pientere, realistische en vlotschrijvende mensen als Fleischbaum, Prof. Hoxha, Pritt Stift en hun reaguurders.
Wat Harrie nou wel grappig vindt, is dat de hypocrisie rondom Geen Stijl soms zomaar ineens opzij blijkt te kunnen worden gezet. Dat was bijvoorbeeld zo toen de Televaag Geen Stijl overnam. Zeker geld te verdienen, denkt Harrie dan, om zich meteen weer te realiseren dat dat natuurlijk een negatieve gedachte is.
Maar het mooiste vindt Harrie de plotselinge massale aanbidding van P. Kouwes. Anderhalf jaar geleden schreef Harrie een stukje over hem , omdat Kouwes Harries held is, met zijn weergaloze schrijfstijl (voorbeeld?). Met een beetje geluk schreef Kouwes elke woensdagavond een vrijwel onbegrijpelijk stuk, waarvoor geduld en een groot inlevingsvermogen in de Nederlandsche taal wel vereist waren.
Stond er eenmaal een stuk, dan kwamen de reaguurders. Voor- en tegenstanders mengden zich in de strijd. En dan was het wachten uiteindelijk op Kouwes zélf, die in de loop van de avond óók ging reaguren. Meestal in de vorm van gedichten die qua stijl naadloos aansloten bij zijn verhalen.
En wat is er nu ineens gebeurd? Ook buiten de wereld van Geen Stijl wordt Kouwes nu ineens als Nieuwe Held binnengehaald! Nico Dijkshoorn (zoals Kouwes eigenlijk écht heet) schrijft elke week een column voor de Volkskrant (a.k.a. de Azijnbode). En vorige week zag Harrie Kouwes ineens bij De Wereld Draait Door! Daar kreeg ie zelfs Frits Spits (waar Harrie nog een keer op terugkomt) aan het lachen.
Volgens geruchten mag Kouwes nu zelfs elke week in dat programma opdraven en wat gedichten oplezen. Op zich leuk, maar Harrie heeft net zo lief dat de gewone wereld afblijft van de wereld van Geen Stijl. Voor je het weet is Kouwes de nieuwe Dichter Des Vaderlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten