Terzake dan nu. Twee inleidingen is er eigenlijk minstens een teveel. Verandert Frankrijk? Harrie zal pogen die vraag te beantwoorden door zijn ervaringen met het Franse leven door de jaren heen te evalueren. En dat aan de hand van alledaagse en herkenbare onderwerpen.
De vermeende stank van de Fransen is het eerste van die onderwerpen. 35 jaar geleden stonden Fransen namelijk te boek als notoire stinkers. Harrie weet dat aan een verschil in voedingsgewoonten. In Nederland at iedereen toen immers nog gewoon boerenkool met worst, of sperciebonen met karbonade. In Frankrijk at iedereen knoflook. De hele dag door.
Harrie heeft Fransen in eerste instantie nooit als stinkerds ervaren. Misschien dat dat ook komt doordat Harrie in zijn eerste bezoeken aan Frankrijk meer bezig was met belangrijker dingen? En toen ie wat ouder werd, at de gemiddelde Nederlander inmiddels misschien al wel meer knoflook dan de gemiddelde Fransman.
Daardoor hoort Harrie de kreet 'Fransen stinken' steeds minder. En dat terwijl Harrie zelf juist is gaan vinden dat Fransen wel degelijk stinken. En niet zo zuinig ook! En dan niet naar knoflook, maar naar oud zweet. Héél oud zweet soms.
In de gemiddelde Franse supermarkt is dat eenvoudig vast te stellen. Die supermarkten ruiken zelf meestal ook al niet erg fris (waarover later meer), maar tijdens elke winkelbezoek ruikt u altijd wel een paar Fransen boven de supermarktstank uit. Meestal zijn dat mannen tussen de 30 en 50 jaar, in gezelschap van hun moeder. Want dat moet Harrie toegeven, die Franse mannen stinken misschien wel, ze hebben meer voor hun moeder over dan Harrie voor de zijne had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten