Harrie heeft het afgelopen jaar heel veel verschillende hifi-apparaten ge- en verkocht. Doel was steeds om nóg betere apparatuur te krijgen, waarop de muziek nóg mooier klonk. In dat jaar is langzaam duidelijk geworden dat mooie apparatuur alleen niet zaligmakend is. De emotie bij de muziek is minstens van even groot belang. Mensen die een normale jeugd hebben gehad wisten dit waarschijnlijk al lang, maar Harrie met zijn verknipte opvoeding kwam er pas gaandeweg achter.
Het kwartje viel pas echt toen hij zich ineens realiseerde dat hij steeds dezelfde drie of vier nummers draaide, omdat hij met behulp van die nummers precies kon vaststellen of het nieuw vergaarde apparaat nou net wat beter of net wat slechter was dan het vorige. Als dat eenmaal was vastgesteld moest ie vervolgens weer een hoop tijd besteden om weer een apparaat te gaan verkopen. Naar muziek luisteren kwam er aldus steeds minder van.
Toen Harrie dat eenmaal door had, heeft ie een iPod Photo gekocht. Een witte. 60 GB schijfruimte zit er op dat ding. Met geringe compressie (320 kbps) is dat voldoende voor 7 tot 8000 nummers. Hij heeft er vervolgens allerlei lang niet gehoorde en nog nooit gehoorde muziek op gezet en toen is ie gewoon weer eens naar allerlei muziek gaan luisteren. Met de iPod op shuffle weet je nooit precies wat er gaat komen en dat bleek reuze leuk te zijn. Zó leuk, dat Harrie vanaf dat moment alleen nog maar naar z’n iPod luisterde.
Maar omdat die iPod natuurlijk een vrij barbaarse geluidskwaliteit levert, zag Harrie al snel vrij scherp in dat het nauwelijks zin had om een fraaie buizenversterker of twee knotsen van monoblokken in zijn installatie te houden. Hij heeft daarom alle luxe apparatuur verkocht, een simpele Sony draaitafel, Onkyo-versterker en Onkyo-dvd-speler gekocht en een paar duizend euro in z’n zak gestoken. Alleen de luidsprekers mochten blijven. En nu blijkt eigenlijk dat mooie oude blues (de hoofdmoot op Harrie’s Podje) op een simpele installatie toch eigenlijk veel authentieker klinkt dan op een high-end audio-installatie.
Gisteren werd Harrie via de mail nog gevraagd om een advies over een mooie Chinese buizenversterker. Een oude klant van hem, die twee paar luidsprekers van hem kocht, vroeg ernaar. Harrie heeft hem het voorgaande verteld en de klant was verbijsterd. Hoe kon iemand zó ver weg zakken. Even raakte Harrie van slag en zag hij in gedachten de gloed weer van een kwartet EL34-buizen. Zou hij toch…… Maar toen hoorde hij Blind Blake op de achtergrond op zijn eenvoudige setje, met een nummer van zeker 70 jaar oud. En Harrie hoorde dat het goed was.
vrijdag 25 mei 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hé ouwe rukker,
dat stukkie van vadaag kan ik echt niet volgen. Ja, ik ben dus Kees de Kort en meestal ook van stof. Maar nu moet ik toch effe. Ik bedoel, wat nou apparatuur. Frans Bauer, da's pas echte bleus, die moet zien en horen. Pilsje d'r bij. Kippevel.
Maar daar wou ik het dus helemaal niet over hebben. Ik ben dus werkloos en kan dus nogal wat doen in de baas z'n tijd (want dat ben ik zelf, ha ha). Had ik laatst m'n wijffie een wereld reis beloofd. Zeg: kom op mop ga voor die pc zitten en dat gaan we die google blogs een lezen. En als je dan een paar keer op volgende blog klikt dan reis je met zeven klikken zo de wereld rond. Had ze dus niet van terug he. Nou en zo kwamen we dus ook bij jou terecht Har. Nou ben ik blij dat je al getrowud bent, want die van mij is helemaal weg van je. Zelf snap ik er meestal niet veel van maar zij hier naast me zit te kwijlen voor het scherm. Dus niet meer naar Friesland gaan want daar krijg ik last mee.
Maar daar wou ik het helemaal niet over hebben. Dat stukkie over die turk of die marokkaan (of is het nou marrokaan) dat snapte ik wel. Dat vond ik wel goed van je har. Ik bedoel ik heb die gasten ook bezig gezien in dat stadion. En ik zei nog tegen die van mij da's niet goed, daar krijgen ze last mee. En dan hoor ik me daar zo'n zeikerd van de KNVB triomfantelijk verkondigen dat zij van Marokko 5 jaar niet mogen komen voetballen. Wat schiet je daar nou mee op. Als ik die stukjes van jouw goed begrijp Har, dan ben jij dus voor Ajax. Alsof die nooit rottigheid uithalen. Hoor ik dan Herr Kessler (doet me toch op een of andere manier aan 40-45 denken. Kan ook aan deze maand liggen want je krijgt zo pokkenveel oorlogsfilms op tv) ooit zeggen dat ie Ajax -Feijenoord vijf jaar gaat verbieden. Ja die brugermeester van Amsterdam die verbiedt de huldigingen maar de knvb laat voetballen of er niks aan de hand is. Totdat die marokanen (of is het nu marookanen) een keertje rottigheid uithalen. En dus vond ik het wel strak van jou dat je een stukje begon met Hulde aan de ...ja en dan kwam er zo'n moeilijk woord (volgens mij is taal voor jou net zo iets als muzeikinstallaties: kun je lekker ingewikkeld over doen). Maar goed Zij van mij dus helemaal nat: van boven en van onder. Vond dat zo moedig van je. Dat je dat durfde en dat op internet nog wel. Iedereen kon het lezen. En terwijl je al bedreigd was. Ja, dat vond ik toch ook wel dat je zegt best goed. Dus je begrijpt dat dat stukkie van de dag er na een beetje tegenviel. Die van mij dacht dus dat je bedreigd was. Dat lees ik tussen de regels zei ze. Nou, hoe ik ook keek,ik zag dus niks.
Dat wou ik dus effe kwijt
Succes man!
Kees
Een reactie posten