Waarin Harrie een douchebak plaatst

Toen het stucwerk van het plafond in de hal neer beneden kwam, had Harrie het al kunnen weten. Maar Harrie kan als geen ander de kop op het juiste moment in het zand steken. Bovendien zijn klussen en Harrie niet echt vrienden van elkaar. Maar nu het water ook langs de muren de hal inliep, kon Harrie (die als geen ander de verschillende stadia van rouwprocessen kent; voor degenen wier leven altijd gesmeerd verloopt: kijk eens op http://www.syntyche.nl/rouwverwerking.html) er niet meer omheen. Het was tijd om fase 1 (De Ontkenning) af te sluiten en toe te geven dat de douche lekte. Op zo’n moment schakelt Harrie automatisch naar fase 2 (Woede), want op dit soort momenten wordt hem duidelijk dat hij in actie moet komen. Geen kranten lezen dus, niet computeren, geen muziek luisteren: klussen is het devies.

Gelukkig is er dan fase 3: Marchanderen. In Huize Van Geffen is ook een ligbad aanwezig. Harrie gebood de huisgenoten dit ligbad voor enige tijd als nooddouche te gebruiken. Hij zou dan even gaan nadenken over een passende oplossing. Van nadenken komt Har vanzelf in een Depressie en zo kwam hij naadloos terecht in fase 4. Van daaruit was het voor onze ervaringsdeskundige op depressiegebied maar een kleine stap naar De Aanvaarding (fase 5). Harrie toog naar Karwei en kocht een douchebak Kwartrond met voorhuid, met bijbehorende cabine Agila kwartrond. Harrie pakte de douchebak uit, zag dat dit minstens een dag ging kosten, borg de bak weer op en zette deze samen met de onuitgepakte cabine Agila in de schuur.

Toen Harrie drie weken later zijn fiets wilde pakken, stuitte hij op de nieuwe spullen. Tijdens het volgende fietstochtje zag Harrie ineens Het Licht: uitbesteden, dat was een oplossing! Omdat Harrie niet van half werk houdt, werden drie aannemers gevraagd om offerte uit te brengen voor volledige herinrichting van de badkamer. De eerste offerte kwam binnen toen Harrie net aan een broodje zalmsalade zat. Dat bleef even in Harrie’s keel steken, toen hij zag dat een nieuwe badkamer 14.000 euro ging kosten. En dan moest Harrie zelf nog het sloopwerk verrichten én de troep afvoeren. Harrie besloot maar even een denkpauze in te lassen.

Na de denkpauze volgde de winterstop, maar toen kwam de lente en begon Dinie te piepen. Harrie had zelf trouwens óók wel genoeg van het bad als douche. De douchebak werd dus weer uit de schuur gehaald en samen met Dinie werd getracht de nieuwe douchebak op de juiste plaats aan te brengen. De bak bleek nét iets te groot te zijn. Omdat het Harrie toch het beste leek om de douchebak zo horizontaal mogelijk te plaatsen, werd enig geweld gebruikt. Daarbij sneuvelden enkele wandtegels.

Voor Harrie was dit de start van een nieuw rouwproces. Nu was de pitbull in Harrie echter los, zodat fase 5 van dit tweede proces in recordtijd was bereikt. Harrie kocht tijdens dit proces een Dremel, waarmee hij eind april de kapotte stukken van de mozaïektegels uit de muur sleep. Daarna gebruikte hij zijn haakse slijper (de hoeveelheid gereedschap die Harrie bezit is omgekeerd evenredig aan zijn werklust) om uit twee nog nieuwe tegels stukken te snijden die op de plaatsen van de uitgeslepen tegels zouden passen. Daarna lijmde Harrie ze met montagekit op de gereserveerde plekken, voegde de naden netjes met een restje voegvuller en kitte de randen tussen de muren en de douchebak.

Vorig weekeinde heeft Harrie (6 maanden na aanschaf) ook de cabine uit de verpakking gehaald. Drie uur lang heeft hij de gebruiksaanwijzing bestudeerd die Bruynzeel bij het geheel voegde. Die was zó onduidelijk gekopieerd, dat Har er niet uit kwam. Op de webzijde van Bruynzeel stond een gebruiksaanwijzing die wél te lezen was, maar die was waarschijnlijk voor het nieuwe model douchecabine (les: na aanschaf van een (Bruynzeel)produkt altijd meteen de handleiding van Internet downloaden en op een hervindbare plaats bewaren!). Gelukkig wilde Dinie (die zelfs de handleidingen van Ikea begrijpt) Harrie wel helpen en zo werd op Koninginnedag 2007 de nieuwe douchecabine op zijn plaats gezet. Na afkitten en uitharden, was Ricardo de eerste die de nieuwe douche mocht uitproberen.