Als er één schrijfster onder vrouwen populair is is het wel Yvonne Kroonenberg. Zij heeft allerlei boeken met korte verhaaltjes geschreven steeds weer mannen de wat zielige hoofdpersonen zijn. Alleen van de titels van de boeken ("Kan ik hem nog ruilen?" of "Het zit op de bank en het zapt") krijgt de gemiddelde vrouw al een nat kruis.Afgelopen zaterdag was Harrie in Amsterdam, waar hij met Betsie en haar oudste dochter een filmfestival ging bijwonen. De dames wilden eerst nog even wat eten en daarom dook het trio de Albert Heijn naast de parkeergarage bij het Waterlooplein in. Terwijl de dames iets te knagen zochten keek Harrie om zich heen.
Zijn blik viel op een kleine mevrouw met vrolijke krullen die met een bakje verse pasta in haar hand om zich heen keek. Van de seconden waarin Harrie zich bedacht dat de mevrouw hem bekend vóórkwam maakte de vrouw gebruik door op Harrie af te lopen.
- "Kunt u lezen wat hier staat?", vroeg de mevrouw vriendelijk.
"Met spinazie en kaas", antwoordde Harrie, geheel naar waarheid.
De vrouw bedankte Harrie en draaide zich om. Op dat moment schoot Harrie te binnen dat ze op de schrijfster van die manonvriendelijke boekjes leek. Harrie liep nu op zíjn beurt naar de vrouw toe.
- "U bent schrijfster, is het niet?", vroeg Harrie haar.
"Dat klopt", antwoordde de vrouw, wier naam maar niet in Harries brein gevonden wilde worden.
- "Volgens mij schrijft u niet zo positief over mannen", vervolgde Harrie.
"Ik begrijp mannen gewoon erg goed", antwoordde de vrouw, "en ik probeer hun gedrag aan vrouwen uit te leggen."
Harrie vond het een briljante manier om de waarheid mooier te maken dan hij is en daarmee tegelijk ook erg passend in de moderne tijdsgeest. Hij liet de vrouw daarom verder maar met rust.
Pas veel later schoot hem te binnen dat de mevrouw Yvonne Kroonenberg heette. Dat hij een prachtige kans had laten liggen om haar namens de medemannen af te zeiken in plaats van te helpen spookte toen al enkele uren door zijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten