Hij legde daarom zijn krant weg, stond op, liep naar de tuindeuren en zag dat hij gelijk had. Op de grond lag een vogel. Hij bewoog nog wat met een pootje, alsof hij rek- en strekoefeningen aan het doen was. Maar Harrie wist natuurlijk dat dit stuiptrekkingen waren, de laatste ongecontroleerde bewegingen van een wezen voor het de laatste adem uitblaast.
Harrie twijfelde wat hij nu zou doen. Een echte man zou een schep pakken en daarmee vogelhoofd en -romp van elkaar scheiden. Maar Harrie is geen echte man en besloot even te blijven twijfelen. Dat bleek maar een seconde of 20 nodig te zijn. Daarna waren de rek- en strekoefeningen afgelopen en was er geen beweging meer in het vogeltje waarneembaar.
Harrie heeft vervolgens een katern van de krant gepakt en is daarmee naar buiten gegaan. Daar vond hij nog een stukje hout waar Elvis altijd mee speelt. Met dat blokje heeft hij de dode vogel op de krant geschoven. Bij het uitvoeren van die handeling zag hij dat het bekje van de vogel open stond, alsof hij nog iets had willen zeggen voor hij naar gene zijde vertrok. Maar Harrie zag ook dat er bloed uit het bekje kwam en met bloed in je bekje is het moeilijk spreken.
Harrie heeft de vogel daarna in de grijze kliko gedaan en de krant in de blauwe. Over afvalscheiding hoef je Harrie niets te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten