vrijdag 5 februari 2010

Grof


"Was dat nou eigenlijk wel nodig?", vroeg Harrie zichzelf af, toen hij het in het vorige stukje had over 'een hoer volblaffen'. Prachtig woord vindt-ie dat, volblaffen. En Harrie laat liever geen kans onbenut om mooie woorden te bezigen. Dat is dan eigenlijk ook al een antwoord op de zelfgestelde vraag: ja, dat was nodig, want het was een kans.

Bovendien vindt Harrie het buitengewoon amusant om mensen te shockeren. Hoewel (of misschien wel: omdát) hij zelf nogal fijnbesnaard is, is het contrast zo mooi om dan onverwachte en schokkende praatjes te hebben.

Gelukkig is ie daarin niet de enige. Zelfs zijn collega Joop, die toch de netheid zelve is en waarschijnlijk ook de bewaker van de etiquette voor Zuidoost-Brabant, doet eraan mee. Joop verklapte Harrie zelfs eens dat hij een vriend in een cafe ooit begroette met de opmerking "Ben jij hier ook? Ik dacht dat je nog vast zat!".

Met Dinie heeft Harrie een ouder echtpaar in een meubelzaak ooit een paniekaanval bezorgd, door precies op het moment dat zij het echtpaar voorbijliepen op voldoende luide toon tegen Dinie te sissen "Nou moet je onderhand je bek eens houden!".

Ter geruststelling: Harrie is er lang niet zo ver in als Joop, maar op de momenten waarop het erop aankomt weet hij zich meestal toch te gedragen.

Geen opmerkingen: