Merk

Harries buurvrouw heeft ook een weblog en daarop is ze nogal lyrisch over damesondergoed van het merk Marlies Dekkers. Het schijnt nogal duur te zijn, maar dat is niets nieuws voor merkartikelen. Even verderop meldde ze dat het ondergoed van Marlies Dekkers van goede kwaliteit is, wat de hoge prijs rechtvaardigt.

Op zich is ook dát natuurlijk niets nieuws. Alle merken die zichzelf een topmerk vinden beweren dat hun spullen nogal wiedes duurder zijn dan die van andere merken, omdat zij wél goede kwaliteit leveren. Maar nou moet Harrie toch echt even bekennen dat-ie eigenlijk nog maar zelden in zijn leven iets van een zelfbenoemd topmerk heeft benoemd dat inderdaad veel beter was of langer meeging dan een vergelijkbaar ding van een flutmerk.

Voorbeelden genoeg: shirtjes van Diesel waar na één wasbeurt gaatjes in zaten, een shirt van Levi's met een joekel van een print erop, die helaas -ook na één wasbeurt- tot craquelé verwerd, een Volkswagen Golf waarvan de koppeling na 55.000 km was versleten en ga zo maar door. En dit weekeinde was het weer raak met een dure externe harddisk van het topmerk Western Digital.

Harrie had nog geen jaar geleden notabene twee van die schijven gekocht, maar de eerste van die twee heeft-ie binnen een week na aanschaf al teruggestuurd. Het bleek onmogelijk om de beide schijven stabiel naast elkaar te laten draaien. Schijf 1 verloor om de haverklap de verbinding met de computer en Harrie daardoor steeds een heleboel data.

Schijf nummer twee hield zich tot eergisteren behoorlijk goed. Weliswaar viel ook deze schijf regelmatig zomaar uit, maar tot dataverlies leidde dat nooit. Tot eergisteren dus. Zomaar ineens verdween de schijf even uit beeld en toen-ie weer terugkwam was Harrie anderhalve terabyte aan films kwijt.

Ongeveer 40 uur van zijn weekeinde is Harrie vervolgens kwijt geweest met pogingen om te redden wat er nog te redden was. Dat bleek achteraf ongeveer een derde van wat-ie aan films had verzameld. Een half uur geleden heeft-ie de reddingsoperatie afgerond.

Was Harrie maar een vrouw geweest. Zou-ie zijn geld nooit meer aan Western Digital uitgeven, maar lekker aan Marlies Dekkers.

Stemmen

Het zijn tijden van vele valse beloften. Volgende week zijn namelijk de gemeenteraadsverkiezingen en ergens in juni mogen we zelfs een nieuwe regering gaan kiezen! Vermoeiende tijden dus, waarin het zaak is om elke dag te leven als ware het 1 april en elke mededeling met de nodige argwaan aan te horen.

Vooral tegen de gemeenteraadsverkiezingen ziet Harrie erg op. Landelijke politici hoor je ook buiten verkiezingstijd weleens iets roepen, waardoor je uiteindelijk toch wel enig idee krijgt van de ideeën van hun partij. Bij gemeentelijke verkiezingen ligt dat anders. Mensen uit de gemeentepolitiek prijzen zich maar eens in de vier jaar aan. En omdat je weet dat ze tóch niet gaan doen wat ze beloven, is het veel moeilijker om uit deze mensen een kandidaat te kiezen die jouw stem de komende vier jaar mag vertegenwoordigen.

Dit jaar blijkt het voor Harrie nog lastiger te worden dan hij al had verwacht. In Nuenen is voor zijn gevoel maar één partij die nog weleens een kritische noot laat horen, maar uitgerekend deze partij (Nuenens Belang) blijkt er de oorzaak van te zijn dat op de belangrijkste wegen in Nuenen nog maar 30 km per uur mag worden gereden. De wegen waar het om gaat nodigen helaas eerder uit om er 80 te rijden dan 50, dus een limiet van 30 is sowieso idioot.

Harrie heeft het daar al eerder over gehad: er was geen enkele aanleiding om die verandering door te voeren en vrijwel iedereen in Harries periferie klaagt er ook over. Enige reden die Harrie kon bedenken was dat de gemeente voor zichzelf een leuke extra inkomstenbron had gemaakt. Een middagje controleren op snelheid zal immers wel duidelijk maken dat hooguit 5% van de mensen niet harder dan 30 rijdt. Wel even wachten nog tot het mooi weer is, want het is nu nog te koud voor snelheidscontroleurs.

In elk geval zal Harrie zich dus moeten gaan herberaden op de vraag op wie hij dit keer zal gaan stemmen. Maar blijkbaar worstelen meer mensen met die vraag, want in het plaatselijk nieuwsblad (Rond de linde) van deze week zijn 2 pagina's ingeruimd voor een tabel waarin de standpunten van de deelnemende partijen op allerlei onderdelen worden vergeleken.

Harrie begon vol goede moed die tabel nauwgezet door te nemen, maar is er vanwege toenemende moedeloosheid ongeveer halverwege mee gestopt. Toen was hem duidelijk geworden dat 'zijn' partij voor die 30-kilometerzones had gezorgd en dat de meningen van de verschillende partijen over allerlei belangrijke onderwerpen vrijwel identiek waren. Ze willen allemaal een integer en transparant bestuur, niemand wil fuseren, het Van Gogh-centrum moet steun krijgen en ga zo maar door.

Normaliter zou Harrie in dit soort situaties gaan overwegen om dan maar op uiterlijk te gaan kiezen, maar ook dat is in Nuenen niet te doen. Vorige week stonden er groepsfoto's van de kopstukken van de Nuenense partijen in Rond de linde en ook die foto's heeft Harrie uitvoerig bekeken. In eerste instantie deed-ie dat, omdat-ie dacht dat het foto's waren van het bedrijfsuitje van de zwakzinnigeninstelling in het nabije Dommeldal, maar het bleken dus foto's te zijn van de mensen die hem in de Nuenense gemeenteraad moeten gaan vertegenwoordigen. Hij kon niet anders dan vaststellen dat hij geen "Anschluss" heeft met welke kandidaat dan ook.

Het wordt dus een helse opgave, maar Harrie heeft nog drie dagen de tijd om na te denken.

Coach

Vroeg je een mens in Harries jeugd naar zijn beroep, dan waren de antwoorden van een rustgevende eenvormigheid. Mannen waren bijvoorbeeld bouwvakker, automonteur of winkelier. Vrouwen waren meestal huisvrouw, of soms lerares.

Maar het was ook in die fase van Harries leven dat het feminisme populair werd. Vrouwen vonden ineens dat ze gelijk waren aan mannen en ook dezelfde beroepen moesten mogen uitoefenen. Achteraf kunnen we vaststellen dat ze wel een beetje hebben gejokt toen ze dat zeiden. Wat ze éigenlijk wilden was hetzelfde salaris als mannen. Harrie heeft in elk geval maar zelden vrouwen aan het werk gezien in de bouw, in de autogarage of op andere plekken waar je handen vies worden van het werk.

Die wens van vrouwen om ook geld te gaan verdienen, gekoppeld aan hun afkeer van vieze handen, zou weleens de reden kunnen zijn van het feit dat hedentendage vooral beroepen bestaan die nutteloos of op zijn minst onduidelijk zijn. Vrouwen bleken uitermate geschikt om een rechtenstudie te volgen: dé studie voor mensen die niet per definitie buitengewoon intelligent zijn, maar die toch in weinig tijd een universitair diploma willen halen.

Toen ze de diploma's eenmaal hadden, waren ze wel zo slim (waarschijnlijk ook geworden door die studie) om allerlei nieuwe beroepen te gaan bedenken, waar je weinig voor hoefde te kunnen en waar je geen vieze handen van kreeg. Dat viel weer op bij de mannen, die hun geld óók liever op een simpele manier verdienden en massaal overstapten van de bouwplaats naar het kantoor. Na het optrekken van de rook kunnen we nu vaststellen dat er nauwelijks meer Nederlanders zijn die nuttig en begrijpelijk werk verichten en dat we nu zijn opgescheept met duizenden managers, visionairs, trendwatchers en andere mensen die hun geld verdienen met zinloos en meestal onbegrijpelijk werk.

Gisteravond keek Harrie naar de 10.000 meter schaatsen voor heren op de Olympische Spelen in Vancouver en zag-ie twee prachtige voorbeelden van mensen met zo'n nutteloze functie. De eerste was coach van Bob de Jong. Harrie heeft nooit begrepen wat een sporter met een coach moet. Schaatsen kan Bob de Jong zelf héél goed. Wat moet iemand die dat veel minder goed kan daar dan over vertellen?

In elk geval is een schaatscoach wel bruikbaar om bordjes omhoog te houden, waaruit de schaatser kan opmaken of-ie een beetje goed bezig is. Maar de coach van Bob de Jong stond die bordjes omhoog te houden op een plek waar Bob ze niet kon zien. Terwijl hij dus op volle snelheid lag, moest-ie zijn coach nog duidelijk gaan maken waar-ie moest gaan staan.

Maar vlak daarna werd het nog veel erger. Sven Kramer ging schaatsen. Omdat die al 20 jaar geen 10.000 meter-rit meer had verloren, nam iedereen aan dat hij eerste zou worden. Hij was bijna halverwege toen inderdaad duidelijk werd dat hij op weg was naar goud. In het Heineken Huis werd alvast een nieuw vat bier aangeslagen, de volgende 50 vaten werden in de koeling gelegd en zowel Erica Terpstra als Prins Pils gingen alvast op weg.

Maar ze hadden buiten de coach van Sven gerekend. Die stak een bord omhoog waarop Sven's voorsprong stond en begon vervolgens als een bezetene ergens naar te wijzen. Sven vatte dat -net als Harrie toen-ie de herhaling zag- op als een aanwijzing dat-ie de binnenbocht moest gaan nemen, terwijl hij volgens de regels juist de buitenbocht moest hebben. Sven volgde de aanwijzing op en was meteen gediskwalificeerd.

Daar heb je dan 4 jaar lang voor getraind. Feestjes afgezegd, hitsige vrouwen van je afgeslagen, want je wilt op 23 februari 2010 een gouden medaille halen op de Olympische Spelen. Maar dan blijk je dus een coach te hebben die dat allemaal even vergramt en die dan ook nog eens aanneemt dat Sven Kramer hem dat wel vergeeft. "Ik hoop dat de band zo sterk is,dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken", zei hij althans.

Soms denkt Harrie dat het weleens goed zou zijn als heel Nederland werd platgegooid en mensen zich weer met écht werk bezig zouden moeten gaan houden.

Demissionair

"Met ontslag, maar nog in functie." Dat betekent 'demissionair' volgens de digitale Van Dale. Hij dacht: "Ik zoek het maar even op", want we gaan het woord de komende weken natuurlijk nog vaak horen. Vannacht is het 4e kabinet van Jan-Peter Balkenende gevallen.

Toevallig vroeg Harries persoonlijke coach hem gistermiddag wat Harrie nou écht een belangrijke eigenschap vond.Daar hoefde hij eigenlijk maar heel even over na te denken: eerlijkheid, was zijn antwoord. Voor Erik paste dat antwoord precies bij een eerdere opmerking van Harrie, dat-ie niet snapte waarom-ie soms zo verbaal agressief kan worden tegen mensen die hun afspraken niet nakomen. "Je bent automatisch erg gevoelig en allergisch voor mensen die slordig omgaan met dingen waaraan je zelf grote waarde hecht", zei Erik.

Dat is dus waarschijnlijk ook de reden dat Harrie geen enkel vertrouwen heeft in politiek en de politieke ontwikkelingen in principe ook niet volgt. Hij heeft altijd het gevoel dat ze maar halve waarheden vertellen en verborgen agenda's hebben. En sinds Harrie zelf in een politieke organisatie werkt, wordt dat gevoel met regelmaat door feiten bevestigd. Daar kan Harrie natuurlijk mooie voorbeelden van gaan geven, maar omdat je nooit precies weet wie er meeleest en Harrie zijn inkomsten wel nodig heeft, zal-ie dat maar niet doen.

Laat-ie het er maar op houden dat de discussie die deze keer tot de val van het kabinet heeft geleid hem erg bekend voorkomt. Er wordt een belofte gedaan, maar ineens lijkt het alsof er door iemand (laten we hem voor het gemak even JP noemen)achter de ruggen van anderen om toch iets heel anders is afgesproken. De reden daarvan wordt natuurlijk nooit bekend, maar Harrie neemt aan dat JP in ruil voor het terugkomen op een belofte een nog leuker en/of beter betaald baantje is beloofd.

Zodra bekend wordt dat JP zijn beloftes breekt, gaan zijn tegenstanders hem erop wijzen dat hij beloftes breekt en niet eerlijk is. En daarna begint dan wat volgens Harrie de eigenlijke politiek is. Er ontstaat een discussie die helemaal niet gaat over het onderwerp waarover afspraken zijn gemaakt, maar over de manier waarop JP wordt aangesproken. Zeggen dat hij afspraken aan zijn laars lapt wordt niet netjes geacht, maar zeggen dat-ie oneerlijk is is helemáál uit den boze. Het is uitermate onfatsoenlijk om dergelijke woorden tegen een politicus te gebruiken. Liegen mag dus van politici, maar voor degene die iemand die liegt een leugenaar noemt zouden zij bij voorkeur levenslang willen eisen.

Vroeger kwamen politici meestal nogal makkelijk weg met hun activiteiten van list en bedrog. Maar helaas voor hen is de invloed van media -mede door technische ontwikkelingen- in de loop der jaren nogal gegroeid. Daardoor krijgen burgers een steeds beter inzicht in wat er nou allemaal écht gebeurt in de politiek. En omdat veel mensen toch niet zo dom zijn als de gemiddelde politicus altijd dacht, neemt het vertrouwen in de politiek met rasse schreden af.

Harrie is in elk geval niet verbaasd dat iemand als Geert Wilders -die een leugenaar toch gewoon een leugenaar blijft noemen- populair is.

Katja Schuurman

Harries buurvrouw heeft ook een weblog en dat heeft ze blijkbaar bij een statistiekprogramma aangemeld. In haar nieuwste bericht heeft ze het namelijk over de zoekwoorden waarmee mensen via Google (of Bing) op haar weblog belanden. Zo'n statistiekprogramma houdt dat allemaal bij.

Harrie laat zijn weblog ook door een statistiekprogramma bijhouden en wel door Statcounter. Daardoor weet hij dat zijn weblog inmiddels via meer dan 8000 verschillende computers is bezocht. Elke week krijgt ie een mail met het aantal nieuwe en het aantal terugkerende bezoekers van die week.

Door zijn buurvrouws bericht besloot Harrie weer eens een keer in de uitgebreidere statistische informatie over zijn weblog te duiken, die hij op de site van Statcounter kan bekijken. En eerlijk is eerlijk, hij werd er eigenlijk niet heel vrolijk van. Hij kwam nu te weten dat meer dan 75% van zijn bezoekers gebruikmaakt van Internet Explorer als browser. Zijn eigen favoriete Chrome was nog niet eens goed voor 2%.

Nog verontrustender vond Harrie het feit dat degenen die op zijn weblog komen omdat ze naar iets op zoek zijn, bij het zoeken naar dat 'iets' in meerderheid gebruik maken van Microsoft's zoekprogramma Bing. Een minderheid gebruikt Google. Ook blijkt dat Bing de laatste maanden aan populariteit wint. Voor iemand als Harrie, die de machtspositie van Microsoft graag wat teruggedrongen ziet, is dat slecht nieuws.

Nog slechter nieuws is dat het waarschijnlijk ook wat zegt over de computerkennis van de gemiddelde bezoeker van zijn weblog. Blijkbaar neemt die klakkeloos de dingen over die Microsoft hem/haar voorkauwt. De laatste maanden zijn ongetwijfeld veel mensen overgegaan op Windows 7. Hoewel je daarin kan kiezen voor een andere browser dan Internet Explorer, zal de gewone man dat vanwege gemak of onvoldoende computerkennis waarschijnlijk toch niet doen. Net zo min als ze in het vervolgmenu waarschijnlijk zullen kiezen voor de optie 'Geavanceerd', waarmee ze Google als standaard zoekmachine kunnen instellen. En zo eindigt de gemiddelde computergebruiker met Bing als zoekmachine.

Verder werd Harrie nogal verdrietig van het feit dat de meeste nieuwelingen zijn site bereikten omdat ze -via Bing of Google- zochten naar informatie over Katja Schuurman. Andere populaire dingen waar mensen naar zochten en die hen hier bracht: Helmondse+geile+vrouwen en comavingeren. Harrie heeft weliswaar over al deze dingen geschreven, maar het is nooit zijn bedoeling geweest om dát deel van de Nederlandse samenleving naar dit weblog te lokken wier hersenen het grootste deel van de dag met één of meer van de genoemde zoektermen bezig zijn.

Wat Harrie troost is dat het merendeel van zijn lezers mensen zoals u zijn, die wél over een meer diepgaand gedachtenleven beschikken.

Tips

Krijgt u vaak tips? Harrie wel. Goed bedoeld meestal, maar Harrie heeft ze net zo lief niet. Hij doet er waarschijnlijk toch niks mee. Mensen die ongevraagd stomme tips geven vindt-ie nog eens opdringerig ook.

Deze week kreeg hij weer zo'n ongevraagde tip, maar deze laat hem niet zomaar los. Hij zat in de auto en hoorde via de autoradio dat er weer banden lek waren geprikt in de regio Venlo. In november en december 2009 had de prikker al 170 mensen tot aangifte genoopt en in de nacht van zaterdag op zondag had hij wéér 30 auto's onder handen genomen. De tip van de politie was om alert te zijn.

Harrie weet nog steeds niet wat-ie nu moet gaan doen. Hij is van nature gauw moe en daardoor in het gewone leven al niet de alertste. Hij worstelt nu met de vraag hoe-ie dat dan 's nachts moet doen, alert zijn. Het ligt voor de hand om voortaan in de auto te gaan slapen, maar dat vindt Dinie niet leuk en Harrie te koud. Misschien moet-ie de hele nacht voor het raam gaan staan en naar de auto blijven staren? Dat houdt-ie niet vol.

Meer ideeën zijn niet in Harrie opgekomen. Misschien moet-ie het risico maar nemen dat-ie 4 banden moet laten plakken. Kost wat, maar goede nachtrust is wel wat waard.

Nieuws

Sommige mensen kijken áltijd naar het nieuws. Harrie kijkt er eigenlijk nooit naar. Nu De Hakkelaar weg is is één reden om niet te kijken natuurlijk vervallen, maar aan die tweede reden is weinig te doen: nieuws is zelden nog nieuws.

Harrie zag daar net weer een mooi voorbeeld van. Gisteren speelde Ajax tegen FC Twente. Daar móest Ajax van winnen om toch nog een béétje het idee te kunnen houden dat er nog een kans is om landskampioen te worden. En Ajax won, met 3-0.

In vervolg daarop trof Harrie zojuist een bericht in zijn mailbox aan van de dienst die hem van het sportnieuws op de hoogte brengt. Het nieuws luidde dat de trainer van Ajax blij was met de overwinning. Met zulk nieuws is elke nieuwsbrenger overbodig.

Grof

"Was dat nou eigenlijk wel nodig?", vroeg Harrie zichzelf af, toen hij het in het vorige stukje had over 'een hoer volblaffen'. Prachtig woord vindt-ie dat, volblaffen. En Harrie laat liever geen kans onbenut om mooie woorden te bezigen. Dat is dan eigenlijk ook al een antwoord op de zelfgestelde vraag: ja, dat was nodig, want het was een kans.

Bovendien vindt Harrie het buitengewoon amusant om mensen te shockeren. Hoewel (of misschien wel: omdát) hij zelf nogal fijnbesnaard is, is het contrast zo mooi om dan onverwachte en schokkende praatjes te hebben.

Gelukkig is ie daarin niet de enige. Zelfs zijn collega Joop, die toch de netheid zelve is en waarschijnlijk ook de bewaker van de etiquette voor Zuidoost-Brabant, doet eraan mee. Joop verklapte Harrie zelfs eens dat hij een vriend in een cafe ooit begroette met de opmerking "Ben jij hier ook? Ik dacht dat je nog vast zat!".

Met Dinie heeft Harrie een ouder echtpaar in een meubelzaak ooit een paniekaanval bezorgd, door precies op het moment dat zij het echtpaar voorbijliepen op voldoende luide toon tegen Dinie te sissen "Nou moet je onderhand je bek eens houden!".

Ter geruststelling: Harrie is er lang niet zo ver in als Joop, maar op de momenten waarop het erop aankomt weet hij zich meestal toch te gedragen.

Kentering

Drie keer raakte Harrie deze week verzeild in gesprekken over mannen, vrouwen en hun wijze van samenleving. En in alle gevallen waren de conclusies zo'n beetje hetzelfde. Mannen willen altijd seks, vrouwen bij voorkeur niet. Vrouwen zeuren veel teveel. Ook steeds genoemd: het moet steeds vaker op de manier die vrouwen in hun hoofd hebben. En hangend boven deze conlusies werd vastgesteld dat het allemaal steeds erger wordt naarmate vrouwen meer te zeggen krijgen in de wereld.

Voor de goede orde: Harrie startte niet één van deze discussies zelf. Harriekenners zullen dat niet geloven maar het is echt zo, écht! Hij viel er steeds middenin. Ook niet onbelangrijk: bij de discussies waren ook vrouwen aanwezig. Die gingen er natuurlijk tegenin, maar tegelijkertijd lachten ze dat typische vrouwenlachje, wat zonder woorden aangeeft: "jullie hebben gelijk, maar wij onze zin!"

Na deze discussies raakte Harrie in gesprek met een wijs man. Harrie begon in dat gesprek over de discussies waarin hij beland was geraakt. De wijze man moest lachen, want ook hij had deze week over de relatie tussen mannen en vrouwen gepraat. De conclusies uit Harries discussies waren in dat gesprek óók getrokken, maar omdat de wijze man met alleen mannen had gesproken was er in zijn gesprek ook ruimte geweest voor meer concrete conclusies en zelfs voor oplossingen.

Belangrijkste conclusie was wel dat de voordelen van een vrouw nauwelijks meer op leken te wegen tegen de nadelen ervan. Waarom zou je je 30 dagen per maand af laten zeiken voor één keer seks, was de overheersende gedachte. In aansluiting daarop was als oplossing bedacht om gewoon met een paar mannen samen te gaan wonen in plaats van met een vrouw. Nooit meer gezeur over rotzooi, computeren, gamen, muziek draaien of film kijken wanneer je wilt, je vol laten lopen als dat zo uitkomt. En dan eens in de week 25 euro per man neerleggen, een hoer bestellen, die volblaffen en dan weer gaan computeren.

Vier discussies in één week waarin wordt getwijfeld aan het lot van de man-vrouw-relaties. Is er een relatie-tsunami op komst?