Vakantie

De dokter vond dat Harrie aardiger voor zichzelf moest zijn en "dichter bij zichzelf moest blijven".

Dat laatste is een mooie, vage en modieuze kreet. "Dicht bij jezelf blijven." Harrie kan zich niet herinneren dat hij ooit van zichzelf is weggelopen. Het lijkt hem in fysiologisch opzicht zelfs onmogelijk.

Harrie weet natuurlijk best wat er bedoeld wordt met 'bij jezelf blijven'. Hij leest óók weleens een Viva. Bovendien hoort ie het vrouwen in zijn omgeving tot gekwordens toe tegen elkaar zeggen. De meeste vrouwen die Harrie kent en die dat advies krijgen, vatten het trouwens toch heel anders op dan Harrie. Die vrouwen zetten namelijk meteen hun vriend of echtgenoot aan de kant. Harrie denkt zelf dat je best bij jezelf kunt blijven en ook bij je vrouw. Als je vrouw maar leuk genoeg is.

In elk geval blijft Harrie dicht bij zichzelf als ie eindelijk toegeeft dat ie net zo lief niet als wel op vakantie gaat. Hij is sowieso graag thuis, maar hij vindt het ook nog eens een hoop gedoe om weg te gaan. 1000 kilometer rijden in een hete auto, met het kwijl van de hond in je nek en twee kinderen die na een uur rijden vragen of we er nou onderhand zijn. Harrie krijgt eigenlijk stress van vakantie.

Maar Harrie is natuurlijk niet alleen. Dinie wil altijd graag weg van huis in de vakantie. Thuis gaat alles gewoon door als je niet weggaat en daar heeft ze wel gelijk in natuurlijk. Ricardo en Willie willen ook wel weg, als het tenminste mooi weer is op de plaats van bestemming en als ze er kunnen zwemmen. Het liefst in een rivier.

Na enige onderhandeling was het Harrie dit jaar gelukt om zijn huisgenoten enthousiast te maken voor een verblijf in Zeeland. Dat leek hem een aardig compromis. Weg van huis, maar lekker dichtbij. Het mooie weer in eigen land van de afgelopen weken was daarbij een goede onderhandelingsfactor geweest.

De bestemming lag dus zo'n beetje vast, totdat Willie -wiens puberaal gedrag al zo hevig is dat Harrie zich nú al af en toe moet beheersen om hem niet op te geven voor een gastgezin- begon te zeuren. Willie wilde ineens persé naar Frankrijk. Hij wilde stokbrood eten, zeker zijn van zon en in de rivier zwemmen.

Willie bleef net zo lang zeuren tot ook Ricardo in was gaan zien dat Zeeland eigenlijk wel een hele suffe plek voor een vakantie was. En toen ook Harries laatste poging tot promotie van Zeeland ("in Zeeland zitten tenminste lekker weinig Nederlanders!") geen zichtbaar enthousiasme meer bij zijn zoons teweeg bracht, besloten Dinie en Harrie om dan toch maar eens te gaan kijken naar een plek in Frankrijk.

Nu is Harrie redelijk bekend met Frankrijk, zodat hij opperde om dan maar een camping nabij de Ardeche te zoeken. Niet ál te ver rijden, grote kans op mooi weer en een goedgevulde rivier met zwemwater van een aangename temperatuur. Harrie tikte wat dingen in Google in en eigenlijk was de eerste de beste aangeboden link al raak. Toen Harrie erop klikte kwam een werkelijk práchtige camping naar voren, die direct aan de Ardeche grensde, een verwarmd zwembad had en ook Elvis als gast accepteerde.

Het allermooiste was dat je vanaf de camping hooguit 10 stappen hoefde te zetten om bij de beroemde watervallen van Ray-Pic te komen. Bijna net zo mooi als de Gorges de la Meouge, maar in het bassin van Ray-Pic kun je wel beter zwemmen. Toch besloten Harrie en Dinie om nog heel even te wachten met boeken. Zelf zagen ze toch nog steeds meer in een vakantie in Zeeland.

De volgende morgen was Harrie -zoals gebruikelijk- vroeg wakker. Nadat ie Elvis had uitgelaten pakte hij een kop koffie en keek even op Teletekst of er nog iets was gebeurd. Bleek dat er de vorige dag bij Ray-Pic een rotsblok was losgeraakt en dat een Nederlandse toerist daardoor was verpletterd.

Harries realiseerde zich direct dat de kans dat er nóg een rotsblok zou losraken bij Ray-Pic nu statistisch gezien wel erg klein was geworden. Toch had ie nu helemáál geen zin meer in een vakantie in Frankrijk. Hij zag een sterke parallel met Het Geloof: degenen die daar niets mee te maken willen hebben, zullen juist altijd degenen zijn die door brandende braambossen of dito ellende worden aangevallen. Zo zou het hem bij Ray-Pic dan ook wel vergaan. Staat Harrie daar als vakantiehater tussen 100 mensen die volop genieten van hun vakantie, zul je zien dat zo'n rotsblok uit een soort wraak juist bovenop hém valt.

Vier uur later hebben Dinie en Harrie een camping in Zeeland geboekt.