maandag 13 juli 2009
Glider
Dinie schrikt niet gauw. Meer. Ze is inmiddels al 15 jaar bij Harrie en weet onderhand wel dat Harrie enorm kan zeiken als de WC-eend 5 cent duurder is geworden. Of dat ie geen kersen koopt als die € 1,95 euro per half pond kosten (17 gulden per kilo). Maar dat ie wél zonder blikken of blozen 1000 euro naar een onbekende eBay-Chinees stuurt als die een mooie buizenversterker verkoopt.
Toch kreeg ie d'r vorige week wél weer aan het schrikken. Harrie had toch zo'n mooie nieuwe draaitafel gekocht? Die was eigenlijk nog niet helemaal naar Harries zin.
Even voor de minder bedeelden onder ons: een goede draaitafel bestaat in de basis alleen uit een plateau dat kan draaien en een motor om het plateau te láten draaien. Om geluid uit een draaiende plaat te halen, moet er geluid uit de elpee worden gehaald. Dat doe je met een naaldje, dat door de groef van de elpee ploegt en daarbij gaat trillen. Dat naaldje zit vast in een element, dat de trillingen die het naaldje oppikt versterkt. Het versterkte signaal gaat via de arm, waarin dat element is geschroefd, naar de 'gewone' versterker. En als die is aangesloten op luidsprekers (en natuurlijk is ingeschakeld en zo) is de muziek van de plaat hoorbaar.
De meeste mensen kochten kant en klare draaitafels. Ze keken misschien nog weleens naar de vormgeving, maar aan een element werd zelden aandacht besteed. Zo'n nauwelijks zichtbaar vierkant blokje, daar stop je natuurlijk niet veel geld in. Vergelijk het maar met het moderne 'managen' van een bedrijf: alle goede plannen staan netjes op papier, maar je gaat de goedkope kneuzen in je team natuurlijk niet vervangen door duurdere mensen die de plannen wél waarmaken.
Die domme redenering is volgens Harrie trouwens ook meteen de reden dat de cd na de introductie zo snel populair kon worden. Een simpele cd-speler klonk al erg goed, maar een simpele draaitafel niet. Om een goed geluid uit een elpee te halen was (en is) behoorlijk wat geld nodig.
Toen Harrie zijn nieuwe draaitafel kocht, heeft ie het advies van de verkoper genegeerd. Die wilde hem er een Sumiko Blue Point Special EVO III bij verkopen. Alleen de naam al. Harrie heeft in plaats daarvan eerst een paar weken met een Ortofon X5-MC gedraaid.
Maar nu was het tijd voor de eindafwerking. Harrie heeft gewikt en gewogen, adviezen gevraagd, de meeste ervan verworpen en uiteindelijk gekozen voor de beauty bovenaan dit bericht, de Benz Micro Glider SH. Het resultaat is indrukwekkend. Net als de prijs, die Dinie dus eindelijk weer eens aan het schrikken kreeg. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat Harrie nu helemaal in zijn element is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten