Rabih Abou-Khalil

Harrie houdt best van een beetje muziek. Hij was dan ook aangenaam verrast toen bleek dat er een jazzfestival zou zijn in het Franse dorp waar hij vakantie vierde. Bij de receptie van de camping vroeg hij of ze hem er iets over konden vertellen, over dat festival. Het receptiemeisje antwoordde enthousiast dat ze dat zeker kon!

Dat enthousiasme deed Harrie voor het ergste vrezen. Vraag maar eens aan een Fransman "do you speak English?". Heeft Harrie ook weleens gedaan, hoewel ie best in het Frans uit de voeten kan. Het antwoord is altijd "yes". Soms zelfs "yes, of course!". En dan vráág je ze iets in het Engels of je zégt iets in het Engels en dan is het altijd: "je ne comprends pas". Ja, nu kunt u wel weer denken: 'wat is die Van Geffen toch altijd negatief', maar hij heeft natuurlijk ******domme wél gelijk!

Maar goed, Harrie vroeg dus of ze een programma had van dat festival. En of ze ook wist waar ie kaarten kon kopen. "Uhhhh......non", was het antwoord. Ze wist alleen dat er een festival was. Meer niet. En dan is Harrie negatief. Negatief zijn of realistisch: het ligt volgens Harrie verdomd dicht bij elkaar.

Het receptiewicht adviseerde Harrie naar de VVV te gaan. Hij wist natuurlijk niet waar dat lag en liep dus op goed geluk door het dorp heen. En daarbij stuitte hij op een groot, oud pand, waar de organisatie van het festival was gehuisvest. Die hadden natuurlijk wel een folder en wat bleek: Rabih Abou-Khalil, een van Harries favoriete musici, zou op de laatste dag optreden!

Nou heeft Harrie nooit echt begrepen wat Rabih Abou-Khalil met jazz te maken heeft. Hij maakt Oosterse muziek, op een Oosterse instrument, de oud.


De geluidskwaliteit van de cd's van Rabih is altijd perfect, wat een liefhebber van luxe hifi-apparatuur sowieso al snel tevreden stemt. Daarnaast gaat er een enorme rust van Abou-Khalils muziek uit. In drukke tijden of tijden van stress is er nauwelijks muziek die Harrie liever draait dan die van Rabih Abou-Khalil. Maar jazz?

Later die week werd duidelijk dat Harrie in de loop van de jaren iets gemist heeft en dat de definitie van jazz waarschijnlijk is aangepast terwijl hij even niet oplette. Een groot deel van de optredens vond plaats op het sportveld dat aan de camping grensde en daardoor mocht Harrie gratis meegenieten van een aantal optredens. En in álle gevallen had het werkelijk helemaal niets met jazz te maken. Bijna steeds was er een hard gillende zangeres te horen en Trijntje-Oosterhuis-repertoire.

Zoals gebruikelijk gingen de Van Geffen's eerder naar huis dan gepland, zodat ie alweer thuis was toen Rabih Abou-Khalil op het podium stond.