Einde

De laatste dag voor vertrek naar Frankrijk. Harrie heeft deze keer zelfs geholpen met de voorbereidingen. Normaal doet Dinie die altijd. Maar die heeft óók recht op een rustige voorbereiding.

Daarom heeft Harrie maandag eens flink uitgepakt en een lijstje gemaakt. Daarop heeft ie alles genoemd wat ze volgens hem mee moeten nemen op vakantie. En als Harrie álles zegt dan bedoelt ie ook álles. De Senseo, inlegkruisjes, een fleece-trui (je weet zelfs in Zuid-Frankrijk maar nooit), een roeiboot, opblaasbare bierpul, laptop, muggenstekker, goed humeur en zelfs de hond.

Uiteraard heeft Harrie dat lijstje niet zelf bedacht. Er is een site met een lijst van ongeveer 47.000 dingen die je niet moet vergeten mee te nemen als je een weekje weggaat. Veel van de dingen op die lijst zijn gesponsord (niet het goede humeur natuurlijk, maar wel bijvoorbeeld de diarreeremmer Imodium), dus het meeste heb je niet nodig, maar door die sponsoring kostte het Harrie de nodige tijd om de lijst terug te brengen naar 4 A4-tjes.

Waar vervolgens toch nog allerlei dingen op stonden die Harrie zéker niet had aangekruist en er dus via vieze sponsoring tóch op waren gekomen: het eerder genoemde Imodium, de skibox en skistokken, het goede humeur (Harrie bepaalt zelf wel of ie een goed humeur heeft op vakantie of niet) en de condooms bijvoorbeeld.

Maar uiteindelijk is alles ingepakt wat mee moet, op de Senseo en de hond na. Die komen morgenochtend als laatste aan de beurt. Dat is dan meteen het begin van de vakantie en het einde van een zwaar werkjaar.

En waarschijnlijk is dat ook het einde van dit weblog. Harrie wil ermee stoppen. Niet omdat ie niks meer te vertellen heeft, integendeel! Maar met veel van de dingen die hij wil opschrijven heeft u gewoon geen zak te maken. En dus overweegt Harrie sterk om een volstrekt persoonlijk weblog te gaan maken. Alleen in te zien door hem zelf. Een écht digitaal dagboek dus. Of ie dit weblog er daarnaast bij gaat houden is de vraag. In dat geval zal de schrijffrequentie in elk geval wel afnemen.

U merkt het vanzelf. Als er op 1 september nog geen nieuw stuk is verschenen, dan is Harrie's weblog bij deze overleden.