woensdag 16 januari 2008
Kerstgeluk
Het gaat hartstikke goed in Nederland, want dat stond in de krant. Dinie zegt altijd dat Harrie niet alles moet geloven wat ze schrijven.
De voorbije Kerst is er 15 procent meer geld aan kerstinkopen uitgegeven dan in 2006 en dat heeft de Raad Nederlandse Detailhandel (RND) zelf gezegd. 700 miljoen euro hebben de Nederlanders gezamenlijk uitgegeven. En als Nederlanders veel geld uitgeven, dan vindt men dat het goed gaat.
Nou waren er aan het begin van 2007 2,5 miljoen gezinnen. Ook dát heeft Harrie gelezen. Als je die 700 miljoen deelt door 2,5, zou een gezin gemiddeld 280 euro hebben uitgegeven met Kerst.
Dat is natuurlijk een idioot bedrag, ruim 600 gulden om een gezin twee dagen te onderhouden. Als een gemiddeld gezin altijd zo’n uitgavenpatroon zou hebben, dan zouden ze alleen aan eten en cadeautjes al 4200 euro per maand nodig hebben.
Maar zo’n bedrag heeft een gemiddeld gezin bij lange na niet te besteden. Daar heeft Harrie de conclusie uit getrokken dat men Kerst als een bijzondere periode ervaart. Dat hoort Harrie trouwens ook altijd op straat: “gezellig, Kerst!”.
Wat er dan zo gezellig is aan Kerst, is Harrie een raadsel. In de oudste herinneringen die Harrie aan Kerst heeft, zit ie naast de kerstboom, in huis met zijn moeder en twee zusjes. Harrie zit op een lederen fauteuil. Naast hem staat een kerstboom en onder die boom staat Harrie’s eerste stereo-installatie: een Pioneer SA-500A versterker, een Akai GX-32 cassettedeck en een Dual draaitafel met versleten aandrijfwiel. Op de versterker heeft Harrie een Sennheiser HD424 koptelefoon aangesloten.
Voor Harrie’s moeder is Kerst een feest dat vooral gezellig moet zijn en Harrie heeft niet altijd zin om gezellig te zijn. Harrie heeft daarom zijn stereoset mee naar beneden genomen, om maar zo weinig mogelijk van de kerstgedachte te hoeven meemaken. Harrie draait elpee’s naast de kerstboom en ziet zichzelf nog zitten met de hoes van Diamond head van Phil Manzanera op schoot.
Hij heeft ook nog scherp het beeld voor ogen dat hij zijn Sennheiser steeds weer moet afzetten, omdat zijn moeder tegen hem praat. Met de Sennheiser op verstaat hij haar niet. Als hij de Sennheiser afzet verstaat hij haar wel, maar ze heeft niets zinnigs te melden. Ze wil Harrie alleen duidelijk laten merken dat het niet gezellig is, een kind met Kerst met een Sennheiser op zijn hoofd. Naarmate Harrie’s moeder meer wijn op heeft, moet Harrie de Sennheiser vaker afzetten.
Wat Harrie nog het meest van die Kerst bij blijft is dat zijn cassettedeck in de weken erna kuren gaat vertonen. Daarop schroeft Harrie -die in die fase van zijn leven nog nauwelijks besef heeft van wat 220 Volt met een mens kan doen- zijn cassettedeck open, waarna blijkt dat de binnenkant vol zit met dennenaalden.
Dit komt de toch al broze relatie tussen Harrie en Kerst niet bepaald ten goede. Pas als Harrie in de kerstnacht van 1996 vader wordt van zijn eerste zoon, verandert zijn kerstbeleving voor eens en voor altijd. Vanaf dan is elke kerst voor Harrie een niet te overtreffen gebeurtenis.
Maar waar Harrie het voorrecht heeft gekregen om kerst een écht bijzondere gebeurtenis te kunnen laten zijn, moeten de meeste mensen hun kerstgeluk dus zoeken in het uitgeven van geld. Dezer dagen las Harrie echter dat geld uitgeven toch niet zo gelukkig maakt als veel mensen denken. Het aantal echtscheidingen dat na deze kerstdagen is aangevraagd is namelijk explosief gestegen ten opzichte van vorig jaar.
Wat Harrie nog het meest frappeerde was de opmerking dat stellen in eerdere jaren nog wachtten met het aanvragen van echtscheiding tot na nieuwjaarsdag, maar er dit jaar direct na Tweede Kerstdag een eind aan wilden maken. Harrie’s levendige fantasie kan daar prachtige levensechte beelden bij maken van echtparen die zich -elk in hun eigen SUV- naar de advocaat spoeden, met de resten kalkoenvlees nog tussen de kiezen en de Chateau Margaux-vlekken nog in de kleding.
700 miljoen euro te besteden voor twee dagen, 280 euro per gezin. En de zaken blijkbaar toch niet zo goed voor mekaar als de SUV’s doen vermoeden.