Harrie reist in principe graag met het openbaar vervoer. Het is voor hem nog zo'n beetje de enige gelegenheid om een realistisch inzicht te verwerven in de samenstelling van de Nederlandse bevolking. Nuenen staat immers niet bekend als een dorp waarvan de inwoners een dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking vertegenwoordigen. En ook de meeste van Harrie's collega's vormen niet echt een afspiegeling van de maatschappij.
Een dagje openbaar vervoer is voor hem dan ook bijzonder leerzaam. Wat hem op zo'n dag direct opvalt is dat we veel gekleurde medelanders hebben. Op radio en televisie wordt daar natuurlijk dikwijls over verteld, maar omdat Harrie er in Nuenen hooguit één per half jaar ziet, vergeet hij dat wel eens.
Wat Harrie nog veel opvallender vindt, is dat een treinstation tegewoordig veel op een half-overdekte psychiatrische inrichting lijkt. Op elke twee 'normale' Nederlanders loopt tegenwoordig één persoon die men vroeger in een gesloten inrichting stopte. Door nieuwe inzichten moeten deze figuren tegenwoordig echter zoveel mogelijk integreren in de samenleving. Dit is hulpverlenersjargon voor het lastig vallen van loonslaven (die om 06.00 uur moeten opstaan om om 10.00 uur in Zwolle een uur lang te gaan praten over iets dat ook via de mail had kunnen worden afgewerkt), die om half acht 's ochtends aan allerlei dingen behoefte hebben, behalve aan gebedel, gescheld, gerochel en onbegrijpelijke kletspraat.
Enige vervelende van een dagje openbaar vervoer is dat Harrie er altijd hoofdpijn aan overhoudt. Harrie heeft altijd gedacht dat dat kwam door de airco in de trein, of door de rijkunst van de buschauffeur (die meestal rijden alsof hen voor elke zieke passagier één procent extra eindejaarsbonus is beloofd). Maar misschien krijgt Harrie wel teveel prikkels op zo'n dag.
1 opmerking:
Hé ouwe rukker,
Kort houdt het weer kort vandaag. Maar als die collega dezelfde is als die van op de foto dan snap ik niet dat jij daar hoofdpijn van krijgt. Je lijkt wel een wijf. Diei schijnen ook altijd hoofdpin te hebben; ja die van mij niet hoor maak je niet ongerust. Da's een ander verhaal. Maar als ik dat vertel voel jij je meteen weer bedreigd. En als die collega, delzefde is als op de foto en dan ook nog eens een keer dezelfde is die jouw nieuwe baas moet worden dan begrijp ik donders goed dat die selectie een doorgestoken kaart is.
En bovendien moet je niet zeuren dat al die gekken op het perron staan. Vroeger sprongen ze bij de gestichten tussen Eindhoven en Den Bosch vóórde trein, wees dus blij dat ze nu naast de trein staan.....
Groetuuh
Kees
Een reactie posten