Onderzoek

In de loop der jaren heeft de mens aangetoond dat hij een uitstekend onderzoeker is. Gisteren las Harrie dat men al zo ver is dat men weet welk onderdeel van het menselijk lichaam zorgt voor veroudering. Nu dat bekend is zal ongetwijfeld gaan worden onderzocht hoe dat onderdeel dan kan worden uitgeschakeld of misleid, om een oneindige jeugd en een dito leven mogelijk te maken.

Die ontdekking waarover Harrie gisteren las kwam vandaag in een heel ander perspectief te staan toen Harrie Elvis uit ging laten. Elvis begon tijdens de wandeling ineens hard te blaffen. Het bleek dat hij een grijze  kliko zag staan, wat in Harries wijk om de week op donderdag niet ongebruikelijk is. Harrie was wel verbaasd dat Elvis zo tekeer ging. Tijdens een wandelingetje een paar uur eerder waren ze ook al een boel  kliko's tegengekomen. Ze hadden zelfs de wagen die de kliko's kwam legen gepasseerd. En Elvis had bij die gelegenheid geen kik gegeven.

Het was doordat Elvis nu wel blafte dat Harrie met meer oog voor detail naar de kliko keek dan anders. Daardoor viel het hem op dat de wielen en het handvat van de geleegde kliko niet aan de straatzijde maar aan de tuinzijde stonden. Nu weet Harrie dat het een ongeschreven wet is dat eigenaren van volle kliko's juist worden geacht deze zodanig te plaatsen dat het handvat en de wielen zich wél aan de straatzijde bevinden. Dat is makkelijker voor de mensen die de kliko komen legen. Harrie begrijpt dat en de mensen in zijn omgeving ook, want hij ziet eigenlijk nooit dat iemand de ongeschreven wet overtreedt.  

Toen Harrie eens om zich heen keek zag hij iets opmerkelijks. Alle geleegde kliko's waren met handvat en wielen afgewend van de straatzijde teruggezet door de klikolegers. En dat is nu iets waar Harrie eigenlijk niets van snapt. Klikolegers staan immers altijd aan de straatzijde. Vanaf die plaats is het voor hen het handigst als ze een kliko direct aan het handvat beet kunnen pakken en naar de wagen kunnen rollen. Het lijkt Harrie nu voor de hand te liggen dat het voor een klikoleger ook het handigste is om bij het terugzetten van een geleegde kliko dezelfde beweging te maken: handvat vastpakken en kliko naar de oorspronkelijke plek terugrijden. In dat geval eindigt de kliko zoals hij begon: met het handvat en de wielen naar de straatzijde. Enige verschil is dat hij geen inhoud meer bevat.

Maar de praktijk wijst dus uit dat klikolegers het toch anders doen. Ze pakken de lege kliko vast aan het handvat en plaatsen dat handvat dan niet aan de straat- maar aan de tuinzijde. Als Harrie zich die handeling voor de geest probeert te halen dan moeten de klikolegers hiervoor een hele onhandige beweging maken met de lege kliko. Bovendien moeten de kliko-eigenaren bij het terugzetten van hun geleegde kliko op hun beurt ook weer een onhandige beweging uitvoeren, tenzij ze met de lege kliko door hun voortuin willen en kunnen rijden.

Ervan uitgaand dat alle mensen liever lui dan moe zijn kan Harrie uiteindelijk niet anders dan vermoeden dat de klikolegers er genoegen in scheppen om de aanbieders van volle kliko's te straffen voor het feit dat ze hen met werk opschepen, door de kliko na lediging met het handvat aan de tuinzijde terug te plaatsen. Het lijkt Harrie nu eigenlijk beter en zinvoller om hier onderzoek naar te doen dan naar het bewerkstelligen van eeuwig leven. Daar zit hij zelf namelijk helemaal niet op te wachten.