Moderne kinderen

In zijn eerste voorjaar als vrij man wilde Harrie zijn voortuin naar eigen inzicht inrichten en dus strooide hij er wat zakjes zaad met het opschrift Wildbloemenmengsel in uit. Een paar weken lang bloeiden er best wat aardige dingen, maar na een maand of drie moest Harrie vooral vaststellen dat het geen succes was. De uitgebloeide wilde bloemen waren na een paar dagen harde wind met z'n allen plat gaan hangen over de vaste planten waar hij aan gehecht was. Alsof ze het hadden afgesproken.

Harrie besloot gisteren om korte metten te maken met alles wat aan het wildbloemenzaad was ontsproten en heeft in een uur alles wat hem niet aanstond uit de grond getrokken. En nu hij toch zo lekker bezig was besloot hij eindelijk de sterfhuisconstructie te gaan realiseren die hij al zo lang in gedachten had voor de laurusstruik die aan het begin van zijn voortuin staat. Hij had hem al een paar keer tot aan de grond afgeknipt, maar dat was voor de laurus geen reden om met groeien te stoppen. Daarom heeft Harrie deze keer de laurus niet alleen tot de grond afgeknipt, maar de vrijgekomen stobben met zoutzuur ingesmeerd.

Bij het toedienen van het zoutzuur vroeg Harrie zich af wanneer een mens dat eigenlijk ontwikkelt, het vermogen om eens met gezond verstand na te denken over niet-alledaagse dingen. Hij herinnerde zich dat hij in de beginjaren van zijn middelbare schooltijd al regelmatig experimenteerde met electrische apparatuur. Niet zelden kwam hij daarbij onder stroom te staan, sloegen er steekvlammen uit apparaten of gebeurden beide dingen tegelijk, maar hij probéérde in elk geval iets.

Die herinnering deed hem beseffen dat zijn oudste zoon Willie -ondanks een zéér groot aantal gelijkenissen met zijn vader- toch voor een deel uit héél ander hout is gesneden dan Harrie. Terwijl Harrie de uitgebloeide resten van de wilde bloemen uit de grond trok, kwam Willie namelijk naar buiten met kaas in zijn hand.
"Is dit jonge kaas?", vroeg Willie aan zijn vader.
- "Dat kan ik van hieraf natuurlijk niet zien", antwoordde Harrie. "Wat staat erop?"
"Belegen kaas", antwoordde Willie.

Harrie schoot eerst in de lach, maar verviel al snel in een vorm van treurigheid.
- "Als er belegen kaas op staat is het dus geen jonge kaas", zei hij tegen Willie.
"Wat is het verschil dan?", durfde Willie ook nog te vragen.
- "Nou, jonge kaas is jong en belegen kaas is wat ouder", antwoordde een licht geïrriteerde Harrie.

Of Willie na dit voorval het verschil tussen de verschillende soorten kaas kent weet Harrie niet. Dat moet hij hem maar eens vragen. Het lijkt Harrie in elk geval geen goed idee om daarbij te beginnen over zijn eigen jeugd en het voorbeeld van zijn experimenten met electrische apparaten te noemen. Willie zou eens op een idee komen.