zaterdag 22 januari 2011
Gehandicapt
Als er iets veranderd is in de loop der tijden is het wel de manier waarop we dingen mogen benoemen. Vroeger kon je iemand -op basis van diens geestelijke of lichamelijke kenmerken- gewoon een gek of een gehandicapte noemen. Dat kan in de huidige tijd absoluut niet meer.
Lastig is wel dat er elke paar jaar weer een andere benaming voor gekken en gehandicapten wordt bedacht die hun kenmerken nóg meer moet verhullen. Doel hiervan is om duidelijk te maken dat een gek of een gehandicapte een gewoon mens is en evenveel kansen in de maatschappij moet krijgen als iedereen.
Grappig is dat het in het streven naar verhulling van onvolkomenheden wenselijk lijkt om één woord te bedenken waar alle minder bedeelden onder kunnen worden geschaard. Zo werd een gek eerst een geestelijk gehandicapte en werden de old school gehandicapten opgewaardeerd tot lichamelijk gehandicapten.
Vervolgens werd het woord gehandicapte verruild voor het veel chiquer klinkende 'minder valide'. Als Harrie het goed heeft gevolgd is die term inmiddels weer vervangen door het nog minder erg klinkende 'beperking' (uiteraard leverbaar in de smaken lichamelijk en/of geestelijk). De volgende stap zal wel zijn dat een etiket voor gehandicapten geheel verdwijnt en dat 'gewone' mensen van een label zullen worden voorzien om hen van de minder geoutilleerde medemens te onderscheiden.
Toch kan Harrie niet ontkennen dat het eigenlijke doel om gekken en gehandicapten door naamswijziging meer kansen in de maatschappij te geven lijkt te zijn geslaagd. Mooi voorbeeld hiervan is dit filmpje dat hij van zijn vriend Bert ontving. Vroeger zou dit soort mensen hun leven lang in een dwangbuis hebben moeten doorbrengen, maar tegenwoordig blijken ze totaal ongevaarlijk te zijn.
donderdag 20 januari 2011
Kloteklanten (deel 98): OnsNet Nuenen
Harrie en Dinie wonen dan wel niet meer samen, ze willen wel vrienden blijven. Harrie wilde Dinie daarom ook best helpen met het aansluiten van de nieuwe computers in haar nieuwe huis en met het maken van een draadloos netwerk.
Op een avond toog Harrie daartoe naar Dinies nieuwe huis, waar al snel bleek dat Harrie niets kon uitrichten. Dinies provider (OnsNet Nuenen) bleek namelijk wel ooit een modem in Dinies huis te hebben gehangen, maar een adapter zat er niet bij. Zonder adapter geen stroom en zonder stroom geen internet, dus Harrie kon al snel weer naar huis. Omdat Dinie de volgende dag moest werken, maar wel graag wilde kunnen internetten, beloofde Harrie om OnsNet de volgende dag te bellen en even een adapter te gaan halen. De bewuste volgende dag ontspon zich daardoor dit gesprek.
Tring-keuzemenu-zeer irritante muziek-15 minuten lang de boodschap "u bent de eerste die wordt geholpen"
Onsnet: Goedemorgen, OnsNet Nuenen met Peter, waarmee kan ik u van dienst zijn?
Harrie: Goedemorgen, u spreekt met Harrie van Geffen uit Nuenen. Mijn ex-vrouw betaalt u inmiddels al 10 dagen voor een internetverbinding in haar nieuwe huis. Gisteren wilde ik haar helpen met het aan leggen van een netwerk, maar toen bleek dat het modem helemaal niet werkte, omdat er geen adapter aanwezig is. Ik wilde daarom vanmiddag even een adapter bij u komen ophalen.
OnsNet: Oke, ik zal er even een melding van maken.
Harrie: Hoezo een melding maken? Ik wil alleen maar even vragen een adapter klaar te leggen, zodat ik die vanmiddag op kan halen.
OnsNet: Ja maar dat gaat zomaar niet! Ik moet een melding maken en dan kunt u de adapter over een paar dagen ophalen.
Harrie: Over een paar dagen? U heeft tienduizenden modems in beheer! Dan heeft u toch wel ergens een adapter liggen?
OnsNet: Sorry meneer, ik moet er echt een melding van maken.
Harrie: U maakt toch wel een grapje he? En nog eens wat anders: mijn ex betaalt u al 10 dagen voor een dienst die u niet levert. Betaalt u haar daar ook voor terug?
OnsNet: Daar kan ik nu niks over zeggen.
Harrie: Nee, maar als ik over drie uur terugbel kunt u er nog steeds niets over zeggen. Ik weet hoe dat gaat. Ik wil graag iemand spreken die er wél iets over kan zeggen.
OnsNet: Die is er nu niet.
Harrie: Maar straks ook niet, dat weet u net zo goed als ik!
OnsNet: Ik zal even wat gaan navragen.
(Harrie wacht weer 5 minuten)
OnsNet: Bedankt voor het wachten, sorry dat het even duurde. Ik kan een melding maken van de adapter, maar we kunnen u niet terugbetalen, omdat u de storing nu pas meldt.
Harrie: Mijn vrouw had wel iets anders aan haar hoofd dan meteen kijken of de internetverbinding het deed hoor!
OnsNet: Het is trouwens de schuld van de vorige bewoner, want die had de adapter niet mee mogen nemen.
Harrie: U bent echt een grapjas! Wat heb ik nou met die vorige bewoner te maken? Mijn vrouw heeft een overeenkomst met ú, niet met de vorige bewoner! U moet gewoon zorgen dat u de dienst levert vanaf het moment dat ervoor wordt betaald! Ik snap natuurlijk wel hoe dat gaat hoor! U zit daar lekker achter uw bureau, zet daar een knopje om en gaat ervan uit dat alles dan werkt, maar feitelijk zou u ter plaatse moeten testen of het allemaal werkt.
OnsNet: Ik kan alleen een melding voor u aanmaken.
Harrie: En wanneer is die adapter er dan?
OnsNet: Over een paar dagen.
Harrie: Dat klinkt weinig concreet. Hoe weten we dan wanneer die adapter er is? Moeten we daarvoor langs komen of komt u die brengen?
OnsNet: Een van de twee.
Harrie: Bekijkt u het verder maar, mijn geduld is op. Mijn ex moet het zelf maar met u regelen.
dinsdag 18 januari 2011
Harrie en de vrouwtjes
Er zijn best veel mensen die vinden dat Harrie zó bot is dat het niet echt vreemd is dat hij nu (vooralsnog officieus) gescheiden is. Harrie -niet te beroerd om de hand in eigen boezem te steken (cupmaat inmiddels ruim A)- heeft mede daarom ook heus wel nagedacht over de vraag waarom hij er wéér niet in is geslaagd om een vrouw tot aan de eindstreep te boeien.
Zelf kwam Harrie niet veel verder dan de constatering dat hij goed alleen kan zijn en het soms best lastig vindt om dingen te moeten doen waar hij op dat moment geen zin in heeft, of (omgekeerd) om dingen te moeten laten die hij juist wél wil doen. Helemaal bevredigend vond hij dit resultaat van al zijn denkwerk niet echt, maar hij kwam niet veel verder.
Maar Het Lot stak hem gisteren even ongevraagd als onverwacht een handje toe. Harrie reed van zijn werk naar huis, zette de autoradio aan en sloot zo precies aan op de start van een gesprek met ene Jeffrey Wijnberg. Deze meneer heeft een boek geschreven dat Horken en heksen heet. De eerste twee regels van elk hoofdstuk van dit boek zijn gelijk en luiden: "Vrouwen hebben altijd gelijk. En mannen worstelen daarmee".
In het gesprek dat volgde bleek meneer Wijnberg even overtuigd van het gelijk van zijn stelling als een gelovige van het bestaan van Jezus. Zelfs toen de presentatrice meneer Wijnberg de niet te missen kans gaf om de absurditeit van zijn stelling toe te geven door te vertellen dat zij als vrouw toch regelmatig ongelijk had bleef hij volharden.
Tijdens het gesprek bedacht Harrie zich ineens dat meneer Wijnbergs stelling misschien wel de reden is dat Harrie nooit een vrouw voor eeuwig aan zich zal kunnen binden. Harrie is het namelijk volledig met meneer Wijnberg oneens en dat legt hij graag, vaak en uitgebreid uit aan iedereen die het wil horen (aan iedereen die het niet wil horen overigens ook). Punt is echter dat ook vrijwel alle vrouwen de mening van Wijnberg delen. Voeg daarbij het gegeven dat vrouwen niet graag tegengesproken worden en dan is wel duidelijk waarom Harrie de rest van zijn leven beter (en liever) als vrijgezel kan doorbrengen: door zijn vriendinnen vanaf dag 1 van hun relatie uit te lachen terzake een voor hen essentieel en vaststaand iets, gedraagt hij zich als een tuinman die bij de aanplant van een nieuwe tuin tussendoor kwistig met onkruidzaad strooit. Zo iemand verliest op enig moment zijn clientele.
zondag 2 januari 2011
Nieuw jaar, nieuwe kansen
2010 is voorbij. Aan het begin ervan schreef Harrie dit in zijn weblog:
Al die 'beste wensen' die hij precies een jaar geleden ontving waren achteraf gezien precies wat Harrie al dacht dat ze waren toen hij ze ontving: uit gewoonte geuite gemeenplaatsen zonder enig nut. Hij merkte erbij op dat 2009 een beroerd jaar was geweest.
Nu, een jaar later en aan het begin van 2011, blijken de woorden van toen akelig actueel. Harrie zou ze zó opnieuw kunnen gebruiken, al zou hij daarme óf 2009 óf tekort doen. 2010 is namelijk -opnieuw ondanks alle 'beste wensen' die Harrie ontving- een nóg beroerder jaar geworden dan 2009 en het venijn ervan zat in de staart.
Op 8 oktober 2010 besloot Dinie dat ze niet meer met Harrie verder wil leven. Dat is op dit moment nog geen 3 maanden geleden, maar in die drie maanden heeft Dinie een ander huis gevonden en al haar spullen ingepakt. Morgen krijgt ze de sleutel van haar nieuwe huis en een week na vandaag wil ze er wonen. Binnen nu en twee maanden zal de echtscheiding ook bij de burgerlijke stand zijn doorgevoerd.
Harrie zal eerlijk zijn. In eerste instantie schrok hij zich dood toen Dinie haar besluit nam. Hij was vooral bang dat de kinderen er veel van zouden lijden, net zoals hij zelf nog dagelijks tobt met de naweeën van de scheiding van zijn eigen ouders. Maar toen die waren ingelicht en van de eerste schrik waren bekomen, pakten ze hun dagelijkse routines gewoon weer op alsof er niets was gebeurd.
Dat was waarschijnlijk ook het moment waarop Harrie begon te merken dat hij zich er eigenlijk erg op verheugde om weer alleen te wonen, dat wil zeggen, zonder vrouw. Eigenlijk was de scheiding ook een logisch vervolg op de dingen die Harrie over zichzelf ontdekte tijdens de gesprekken die hij in 2010 met zijn therapeut voerde. Het was hem daarin duidelijk geworden dat hij zichzelf behoorlijk kwijt was geraakt in de loop der jaren. En dat hij toch een boel dingen deed (of juist niet deed) die niet echt bij zijn aard pasten.
Ondanks dit alles hebben Dinie en Harrie elkaar ook op 1 januari 2011 weer het beste gewenst voor het komende jaar. En waarom ook niet? Ruzie hebben ze niet en ze gunnen elkaar daadwerkelijk het beste voor het komende jaar (en ook voor de jaren die nog gaan komen). Het zou alleen wel fijn zijn als die wensen dit jaar ook eens uit gaan komen.
Harrie is vorig jaar abrupt met zijn weblog gestopt, omdat hij al aan voelde komen dat zou gaan gebeuren wat nu is gebeurd. Hij wilde zijn energie bewaren om op de been te blijven, wat uiteindelijk -op een hersenschudding en een longontsteking na- redelijk gelukt is. Misschien dat hij in 2011 wel weer wat fut heeft voor stukjes hier.
In elk geval zal hij zijn persoonlijke gegevens in de kolom aan de rechterkant maar even aanpassen. Het zou alle vrouwen die in Harrie een geschikte levenspartner zien maar afschrikken als daar blijft staan dat hij getrouwd is.......
Abonneren op:
Posts (Atom)