In 1976 gaf Gerrit Komrij in het NRC Handelsblad dagelijks zijn mening over de televisieprogramma's van de avond ervoor. In één van zijn stukjes meldt hij te hebben gekeken naar een interview van Simon van Collem (destijds filmrecensent en nu alweer jaren genietend van eeuwige rust) met actrice Karen Black. Van Collem zegt in dat interview dat Karen Black paranormale gaven bezit, omdat zij hem (Van Collem) van een zwerende vinger genas. Gerrit Komrij zegt daar vervolgens over dat zoiets in de geneeskunst geen paranormale gave, maar vaginale contractie wordt genoemd.
Harrie moest hier gisteravond aan denken. In het verleden hebben diverse mensen die zeiden over paranormale te beschikken aan Harrie verteld dat ook híj paranormale gaven bezat. Harrie heeft daarop weleens getracht om met aanbevolen kaartlegmethodes of het gebruik van pendels inzicht te krijgen in zijn eigen toekomst, maar succes had dat niet. Wel wist hij een toenmalige vriendin na kaartlegging te vertellen dat het tussen haar en haar vriendje niet lang meer zou duren. Die voorspelling kwam inderdaad uit, maar Harrie heeft uit dit succes nooit de conclusie getrokken dat hij daadwerkelijk over enige paranormale begaafdheid zou beschikken.
Maar gisteren is dat veranderd. Harries collega Toon had eerder in de week terloops opgemerkt dat hij de kunst van het wichelroedelopen beheerste. Daarmee kan hij storende elektrische stromen aantonen. Sommige mensen kunnen allerlei klachten krijgen van dat soort stromen, zoals hoofdpijn of slapeloosheid. Het neefje van een collega van Toon en Harrie bleef onzindelijk, tot Toon aantoonde dat er een stroom onder zijn bedje liep. Nadat Toon de stroom met een magneet had onderbroken was het ventje binnen een week zindelijk.
Harrie vroeg aan Toon of hij niet een keer een demonstratie van zijn kunsten wilde geven en dat heeft Toon gistermiddag gedaan. Hij had twee -in een L-vorm gebogen- metalen staafjes van thuis meegebracht en daar liep hij mee door Harries werkkamer. De korte kanten van de staafjes rustten losjes in zijn handen, terwijl de lange kanten in eerste instantie recht naar voren wezen. Maar toen Toon door de kamer liep, begonnen de lange kanten uit zichzelf naar elkaar toe te draaien. Hiermee bewees Toon dat er ook een elektrische stroom door Harries werkkamer liep.
Indachtig de mededelingen uit het verleden dat ook híj paranormale gaven bezat, kon Harrie het niet nalaten te vragen of hij het ook een keer mocht proberen. Dat mocht en het was meteen raak. Harrie kan óók stromen aantonen met wichelroeden!
Gisteravond heeft Harrie een uurtje op internet zitten zoeken naar informatie over wichelroedelopen. Wat hem het meest verblijdde was de opmerking dat degenen die wichelroede kunnen lopen bijna altijd ook met een pendel overweg kunnen. In het verleden had Harrie daar zoals gezegd géén succes mee, maar toen had hij ook zelf maar iets gefabriceerd. Nu heeft hij een paar échte, verzilverde wichelroeden besteld én een echte pendel.
Harrie heeft dus weer een nieuwe hobby voor de komende tijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten